Nazwisko mężczyzny (pan) - KURTO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kurto |
| To jest Jan Kurto. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kurto, Kurta, Kurty, |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kurto. |
| Celownik (komu?) : Kurto, Kurtowi, Kurcie, |
| Janowi Kurto dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kurto, Kurta, Kurtę, |
| Nikt tam nie widział Jana Kurto. |
| Narzędnik (z kim?) : Kurto, Kurtem, Kurtą, |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kurto. |
| Miejscownik (o kim?) : Kurto, Kurcie |
| Nie rozmawiamy o Janie Kurto. |
| Wołacz (o!): Kurto |
| Mój drogi Janie Kurto. |
Nazwisko kobiety (pani) - KURTONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kurto |
| Autorką artykułu jest Ewa Kurto. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kurto |
| Udałem się po poradę do Ewy Kurto. |
| Celownik (komu?) : Kurto |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kurto. |
| Biernik (kogo?) : Kurto |
| Wszyscy lubią Ewę Kurto. |
| Narzędnik (z kim?) : Kurto |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kurto. |
| Miejscownik (o kim?) : Kurto |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kurto. |
| Wołacz (o!): Kurto |
| Mylisz się Ewo Kurto! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KURTORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kurto, Kurtowie, depr. Kurto |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kurto. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kurto, Kurtów |
| Sprawa Ewy i Jana Kurto nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kurto, Kurtom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kurto. |
| Biernik (kogo?) : Kurto, Kurtów |
| Ewę i Jana Kurto uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kurto, Kurtami |
| Z Ewą i Janem Kurto mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kurto, Kurtach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kurto. |
| Wołacz (o!): Kurto, Kurtowie, depr. Kurto |
| Ewo i Janie Kurto, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KURTONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kurto |
| To są siostry Ewa i Magda Kurto. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kurto |
| Przed domem Ewy i Magdy Kurto doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kurto |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kurto. |
| Biernik (kogo?) : Kurto |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kurto. |
| Narzędnik (z kim?) : Kurto |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kurto był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kurto |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kurto. |
| Wołacz (o!): Kurto |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kurto! |
Zobacz podział na sylaby słowa KURTO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KURTO
Zobacz anagramy i słowa z liter - KURTO
Wybrane słowowalcarzrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
walcarzy, walcarzu, walcarzowi, walcarzom, walcarzem, walcarze, walcarzami, walcarzach, walcarza, ,...
eOdmiany.pl ©2025