Odmiana nazwiska - KURU
Zobacz też odmianę slowa KURU
Odmiana przez przypadki nazwiska KURU:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KURU |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kuru |
| To jest Jan Kuru. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kuru |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kuru. |
| Celownik (komu?) : Kuru |
| Janowi Kuru dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kuru |
| Nikt tam nie widział Jana Kuru. |
| Narzędnik (z kim?) : Kuru |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kuru. |
| Miejscownik (o kim?) : Kuru |
| Nie rozmawiamy o Janie Kuru. |
| Wołacz (o!): Kuru |
| Mój drogi Janie Kuru. |
Nazwisko kobiety (pani) - KURUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kuru |
| Autorką artykułu jest Ewa Kuru. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kuru |
| Udałem się po poradę do Ewy Kuru. |
| Celownik (komu?) : Kuru |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kuru. |
| Biernik (kogo?) : Kuru |
| Wszyscy lubią Ewę Kuru. |
| Narzędnik (z kim?) : Kuru |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kuru. |
| Miejscownik (o kim?) : Kuru |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kuru. |
| Wołacz (o!): Kuru |
| Mylisz się Ewo Kuru! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KURURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kuru, depr. Kuru |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kuru. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kuru |
| Sprawa Ewy i Jana Kuru nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kuru |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kuru. |
| Biernik (kogo?) : Kuru |
| Ewę i Jana Kuru uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kuru |
| Z Ewą i Janem Kuru mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kuru |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kuru. |
| Wołacz (o!): Kuru, depr. Kuru |
| Ewo i Janie Kuru, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KURUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kuru |
| To są siostry Ewa i Magda Kuru. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kuru |
| Przed domem Ewy i Magdy Kuru doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kuru |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kuru. |
| Biernik (kogo?) : Kuru |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kuru. |
| Narzędnik (z kim?) : Kuru |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kuru był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kuru |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kuru. |
| Wołacz (o!): Kuru |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kuru! |
Wszystkie odmiany nazwiska KURU:
Kuru,Zobacz nazwiska podobne do KURU:
KUCHARSKA, KUBIAK, KUREK, KUROWSKA, KUCZYŃSKA, KUBICKA, KULESZA, KUJAWA, KUŚ, KULIK, KUCHARCZYK, KUBIK, KULA, KUBACKA, KUBICA,
Zobacz podział na sylaby słowa KURU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KURU
Zobacz anagramy i słowa z liter - KURU
Wybrane słowo