Nazwisko mężczyzny (pan) - KUTORANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kutora |
| To jest Jan Kutora. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kutory |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kutory. |
| Celownik (komu?) : Kutorze |
| Janowi Kutorze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kutorę |
| Nikt tam nie widział Jana Kutorę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kutorą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kutorą. |
| Miejscownik (o kim?) : Kutorze |
| Nie rozmawiamy o Janie Kutorze. |
| Wołacz (o!): Kutoro |
| Mój drogi Janie Kutoro. |
Nazwisko kobiety (pani) - KUTORA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kutora |
| Autorką artykułu jest Ewa Kutora. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kutory |
| Udałem się po poradę do Ewy Kutory. |
| Celownik (komu?) : Kutorze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kutorze. |
| Biernik (kogo?) : Kutorę |
| Wszyscy lubią Ewę Kutorę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kutorą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kutorą. |
| Miejscownik (o kim?) : Kutorze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kutorze. |
| Wołacz (o!): Kutoro |
| Mylisz się Ewo Kutoro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KUTORARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kutorowie, depr. Kutory |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kutorowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kutorów |
| Sprawa Ewy i Jana Kutorów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kutorom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kutorom. |
| Biernik (kogo?) : Kutorów |
| Ewę i Jana Kutorów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kutorami |
| Z Ewą i Janem Kutorami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kutorach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kutorach. |
| Wołacz (o!): Kutorowie, depr. Kutory |
| Ewo i Janie Kutorowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KUTORA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kutory |
| To są siostry Ewa i Magda Kutory. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kutor |
| Przed domem Ewy i Magdy Kutor doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kutorom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kutorom. |
| Biernik (kogo?) : Kutory |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kutory. |
| Narzędnik (z kim?) : Kutorami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kutorami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kutorach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kutorach. |
| Wołacz (o!): Kutory |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kutory! |
Zobacz podział na sylaby słowa KUTORA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KUTORA
Zobacz anagramy i słowa z liter - KUTORA
Wybrane słowocukrzykrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
cukrzykom, cukrzykami, cukrzykach, cukrzyka, cukrzykowi, cukrzykiem, cukrzyku, cukrzyki, cukrzyków, ,...
eOdmiany.pl ©2025