Odmiana nazwiska - Karakuła
Zobacz też odmianę slowa KARAKUŁA
Odmiana przez przypadki nazwiska Karakuła:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KarakułaNazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Karakuła |
| To jest Jan Karakuła. |
| Dopełniacz (kogo?) : Karakuły |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Karakuły. |
| Celownik (komu?) : Karakule |
| Janowi Karakule dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Karakułę |
| Nikt tam nie widział Jana Karakułę. |
| Narzędnik (z kim?) : Karakułami |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Karakułami. |
| Miejscownik (o kim?) : Karakułach |
| Nie rozmawiamy o Janie Karakułach. |
| Wołacz (o!): Karakułowie |
| Mój drogi Janie Karakułowie. |
Nazwisko kobiety (pani) - Karakuła |
|---|
| Mianownik (kto?) : Karakuła |
| Autorką artykułu jest Ewa Karakuła. |
| Dopełniacz (kogo?) : Karakuły |
| Udałem się po poradę do Ewy Karakuły. |
| Celownik (komu?) : Karakule |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Karakule. |
| Biernik (kogo?) : Karakułę |
| Wszyscy lubią Ewę Karakułę. |
| Narzędnik (z kim?) : Karakułą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Karakułą. |
| Miejscownik (o kim?) : Karakule |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Karakule. |
| Wołacz (o!): Karakuło |
| Mylisz się Ewo Karakuło! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KarakułaRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Karakułowie, depr. Karakuły |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Karakułowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Karakułów |
| Sprawa Ewy i Jana Karakułów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Karakułom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Karakułom. |
| Biernik (kogo?) : Karakułów |
| Ewę i Jana Karakułów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Karakułami |
| Z Ewą i Janem Karakułami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Karakułach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Karakułach. |
| Wołacz (o!): Karakułowie, depr. Karakuły |
| Ewo i Janie Karakułowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - Karakuła |
|---|
| Mianownik (kto?) : Karakuły |
| To są siostry Ewa i Magda Karakuły. |
| Dopełniacz (kogo?) : Karakuł |
| Przed domem Ewy i Magdy Karakuł doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Karakułom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Karakułom. |
| Biernik (kogo?) : Karakuły |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Karakuły. |
| Narzędnik (z kim?) : Karakułami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Karakułami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Karakułach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Karakułach. |
| Wołacz (o!): Karakuły |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Karakuły! |
Wszystkie odmiany nazwiska Karakuła:
Karakuła, Karakuły, Karakule, Karakułę, Karakułami, Karakułach, Karakułowie, Karakułą, Karakuło, Karakułów, Karakułom, Karakuł,
Zobacz podział na sylaby słowa Karakuła
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Karakuła
Zobacz synonimy słowa Karakuła
Zobacz anagramy i słowa z liter - Karakuła
Wybrane słowoprzymusrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
przymusach, przymusami, przymusem, przymusie, przymusom, przymusów, przymusu, przymusy, ,...