Nazwisko mężczyzny (pan) - Karaniuk |
---|
Mianownik (kto?) : Karaniuk |
To jest Jan Karaniuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Karaniuka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Karaniuka. |
Celownik (komu?) : Karaniukowi |
Janowi Karaniukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Karaniuka |
Nikt tam nie widział Jana Karaniuka. |
Narzędnik (z kim?) : Karaniukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Karaniukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Karaniuku |
Nie rozmawiamy o Janie Karaniuku. |
Wołacz (o!): Karaniuku |
Mój drogi Janie Karaniuku. |
Nazwisko kobiety (pani) - KaraniukNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Karaniuk |
Autorką artykułu jest Ewa Karaniuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Karaniuk |
Udałem się po poradę do Ewy Karaniuk. |
Celownik (komu?) : Karaniuk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Karaniuk. |
Biernik (kogo?) : Karaniuk |
Wszyscy lubią Ewę Karaniuk. |
Narzędnik (z kim?) : Karaniuk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Karaniuk. |
Miejscownik (o kim?) : Karaniuk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Karaniuk. |
Wołacz (o!): Karaniuk |
Mylisz się Ewo Karaniuk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KaraniukRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Karaniukowie, Karaniucy, depr. Karaniuki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Karaniukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Karaniuków |
Sprawa Ewy i Jana Karaniuków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Karaniukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Karaniukom. |
Biernik (kogo?) : Karaniuków |
Ewę i Jana Karaniuków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Karaniukami |
Z Ewą i Janem Karaniukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Karaniukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Karaniukach. |
Wołacz (o!): Karaniukowie, Karaniucy, depr. Karaniuki |
Ewo i Janie Karaniukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KaraniukNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Karaniuk |
To są siostry Ewa i Magda Karaniuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Karaniuk |
Przed domem Ewy i Magdy Karaniuk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Karaniuk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Karaniuk. |
Biernik (kogo?) : Karaniuk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Karaniuk. |
Narzędnik (z kim?) : Karaniuk |
Wywiad z Ewą i Magdą Karaniuk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Karaniuk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Karaniuk. |
Wołacz (o!): Karaniuk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Karaniuk! |
Zobacz podział na sylaby słowa Karaniuk
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Karaniuk
Zobacz synonimy słowa Karaniuk
Zobacz anagramy i słowa z liter - Karaniuk
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024