Nazwisko mężczyzny (pan) - Karenko |
---|
Mianownik (kto?) : Karenko |
To jest Jan Karenko. |
Dopełniacz (kogo?) : Karenki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Karenki. |
Celownik (komu?) : Karence |
Janowi Karence dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Karenkę |
Nikt tam nie widział Jana Karenkę. |
Narzędnik (z kim?) : Karenką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Karenką. |
Miejscownik (o kim?) : Karence |
Nie rozmawiamy o Janie Karence. |
Wołacz (o!): Karenko |
Mój drogi Janie Karenko. |
Nazwisko kobiety (pani) - KarenkoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Karenko |
Autorką artykułu jest Ewa Karenko. |
Dopełniacz (kogo?) : Karenko |
Udałem się po poradę do Ewy Karenko. |
Celownik (komu?) : Karenko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Karenko. |
Biernik (kogo?) : Karenko |
Wszyscy lubią Ewę Karenko. |
Narzędnik (z kim?) : Karenko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Karenko. |
Miejscownik (o kim?) : Karenko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Karenko. |
Wołacz (o!): Karenko |
Mylisz się Ewo Karenko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KarenkoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Karenkowie, depr. Karenki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Karenkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Karenków |
Sprawa Ewy i Jana Karenków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Karenkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Karenkom. |
Biernik (kogo?) : Karenków |
Ewę i Jana Karenków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Karenkami |
Z Ewą i Janem Karenkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Karenkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Karenkach. |
Wołacz (o!): Karenkowie, depr. Karenki |
Ewo i Janie Karenkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KarenkoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Karenko |
To są siostry Ewa i Magda Karenko. |
Dopełniacz (kogo?) : Karenko |
Przed domem Ewy i Magdy Karenko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Karenko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Karenko. |
Biernik (kogo?) : Karenko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Karenko. |
Narzędnik (z kim?) : Karenko |
Wywiad z Ewą i Magdą Karenko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Karenko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Karenko. |
Wołacz (o!): Karenko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Karenko! |
Zobacz podział na sylaby słowa Karenko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Karenko
Zobacz anagramy i słowa z liter - Karenko
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024