Odmiana nazwiska - Kieruń
Odmiana przez przypadki nazwiska Kieruń:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Kieruń |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kieruń |
| To jest Jan Kieruń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kierunia |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kierunia. |
| Celownik (komu?) : Kieruniowi |
| Janowi Kieruniowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kierunia |
| Nikt tam nie widział Jana Kierunia. |
| Narzędnik (z kim?) : Kieruniem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kieruniem. |
| Miejscownik (o kim?) : Kieruniu |
| Nie rozmawiamy o Janie Kieruniu. |
| Wołacz (o!): Kieruniu |
| Mój drogi Janie Kieruniu. |
Nazwisko kobiety (pani) - KieruńNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kieruń |
| Autorką artykułu jest Ewa Kieruń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kieruń |
| Udałem się po poradę do Ewy Kieruń. |
| Celownik (komu?) : Kieruń |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kieruń. |
| Biernik (kogo?) : Kieruń |
| Wszyscy lubią Ewę Kieruń. |
| Narzędnik (z kim?) : Kieruń |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kieruń. |
| Miejscownik (o kim?) : Kieruń |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kieruń. |
| Wołacz (o!): Kieruń |
| Mylisz się Ewo Kieruń! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KieruńRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kieruniowie, depr. Kierunie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kieruniowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kieruniów |
| Sprawa Ewy i Jana Kieruniów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kieruniom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kieruniom. |
| Biernik (kogo?) : Kieruniów |
| Ewę i Jana Kieruniów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kieruniami |
| Z Ewą i Janem Kieruniami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kieruniach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kieruniach. |
| Wołacz (o!): Kieruniowie, depr. Kierunie |
| Ewo i Janie Kieruniowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KieruńNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kieruń |
| To są siostry Ewa i Magda Kieruń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kieruń |
| Przed domem Ewy i Magdy Kieruń doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kieruń |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kieruń. |
| Biernik (kogo?) : Kieruń |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kieruń. |
| Narzędnik (z kim?) : Kieruń |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kieruń był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kieruń |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kieruń. |
| Wołacz (o!): Kieruń |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kieruń! |
Wszystkie odmiany nazwiska Kieruń:
Kieruń, Kierunia, Kieruniowi, Kieruniem, Kieruniu, Kieruniowie, Kierunie, Kieruniów, Kieruniom, Kieruniami, Kieruniach,Zobacz nazwiska podobne do Kieruń:
KIERUZEL, KIERUL, KIERUJ, KIERUZAL, KIERUCZENKO, KIERUS, KIERUN, KIERUZALSKA, KIERUBIŃSKA, KIERUŃCZAK, KIERUŃCZYK, KIERUSZYN, KIERUZALSKI, KIERUBIŃSKI, KIERUĆ,
Zobacz podział na sylaby słowa Kieruń
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Kieruń
Zobacz anagramy i słowa z liter - Kieruń
Wybrane słowo