Nazwisko mężczyzny (pan) - KompalkaNazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Kompalka |
To jest Jan Kompalka. |
Dopełniacz (kogo?) : Kompalki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Kompalki. |
Celownik (komu?) : Kompalce |
Janowi Kompalce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Kompalkę |
Nikt tam nie widział Jana Kompalkę. |
Narzędnik (z kim?) : Kompalką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kompalką. |
Miejscownik (o kim?) : Kompalce |
Nie rozmawiamy o Janie Kompalce. |
Wołacz (o!): Kompalko |
Mój drogi Janie Kompalko. |
Nazwisko kobiety (pani) - Kompalka |
---|
Mianownik (kto?) : Kompalka |
Autorką artykułu jest Ewa Kompalka. |
Dopełniacz (kogo?) : Kompalki |
Udałem się po poradę do Ewy Kompalki. |
Celownik (komu?) : Kompalce |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Kompalce. |
Biernik (kogo?) : Kompalkę |
Wszyscy lubią Ewę Kompalkę. |
Narzędnik (z kim?) : Kompalką |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kompalką. |
Miejscownik (o kim?) : Kompalce |
Koleżanki plotkowały o Ewie Kompalce. |
Wołacz (o!): Kompalko |
Mylisz się Ewo Kompalko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KompalkaRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Kompalkowie, depr. Kompalki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Kompalkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Kompalków |
Sprawa Ewy i Jana Kompalków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Kompalkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kompalkom. |
Biernik (kogo?) : Kompalków |
Ewę i Jana Kompalków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Kompalkami |
Z Ewą i Janem Kompalkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Kompalkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kompalkach. |
Wołacz (o!): Kompalkowie, depr. Kompalki |
Ewo i Janie Kompalkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - Kompalka |
---|
Mianownik (kto?) : Kompalki |
To są siostry Ewa i Magda Kompalki. |
Dopełniacz (kogo?) : Kompalek |
Przed domem Ewy i Magdy Kompalek doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Kompalkom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kompalkom. |
Biernik (kogo?) : Kompalki |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kompalki. |
Narzędnik (z kim?) : Kompalkami |
Wywiad z Ewą i Magdą Kompalkami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Kompalkach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kompalkach. |
Wołacz (o!): Kompalki |
Dzień dobry Ewo i Magdo Kompalki! |
Zobacz podział na sylaby słowa Kompalka
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Kompalka
Zobacz synonimy słowa Kompalka
Zobacz anagramy i słowa z liter - Kompalka
Wybrane słowodyndaćczasownik niedokonanyodmiany:
dyndałem, dyndałam, dyndałeś, dyndałaś, dyndał, dyndała, dyndało, dyndaliśmy, dyndałyśmy, dyndaliście, dyndałyście, ,...
eOdmiany.pl ©2024