Odmiana nazwiska - Kompała
Zobacz też odmianę slowa KOMPAŁA
Odmiana przez przypadki nazwiska Kompała:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KompałaNazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kompała |
| To jest Jan Kompała. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kompały |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kompały. |
| Celownik (komu?) : Kompale |
| Janowi Kompale dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kompałę |
| Nikt tam nie widział Jana Kompałę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kompałą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kompałą. |
| Miejscownik (o kim?) : Kompale |
| Nie rozmawiamy o Janie Kompale. |
| Wołacz (o!): Kompało |
| Mój drogi Janie Kompało. |
Nazwisko kobiety (pani) - Kompała |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kompała |
| Autorką artykułu jest Ewa Kompała. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kompały |
| Udałem się po poradę do Ewy Kompały. |
| Celownik (komu?) : Kompale |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kompale. |
| Biernik (kogo?) : Kompałę |
| Wszyscy lubią Ewę Kompałę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kompałą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kompałą. |
| Miejscownik (o kim?) : Kompale |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kompale. |
| Wołacz (o!): Kompało |
| Mylisz się Ewo Kompało! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KompałaRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kompałowie, depr. Kompały |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kompałowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kompałów |
| Sprawa Ewy i Jana Kompałów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kompałom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kompałom. |
| Biernik (kogo?) : Kompałów |
| Ewę i Jana Kompałów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kompałami |
| Z Ewą i Janem Kompałami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kompałach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kompałach. |
| Wołacz (o!): Kompałowie, depr. Kompały |
| Ewo i Janie Kompałowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - Kompała |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kompały |
| To są siostry Ewa i Magda Kompały. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kompał |
| Przed domem Ewy i Magdy Kompał doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kompałom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kompałom. |
| Biernik (kogo?) : Kompały |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kompały. |
| Narzędnik (z kim?) : Kompałami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kompałami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kompałach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kompałach. |
| Wołacz (o!): Kompały |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kompały! |
Wszystkie odmiany nazwiska Kompała:
Kompała, Kompały, Kompale, Kompałę, Kompałą, Kompało, Kompałowie, Kompałów, Kompałom, Kompałami, Kompałach, Kompał,
Zobacz podział na sylaby słowa Kompała
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Kompała
Zobacz anagramy i słowa z liter - Kompała
Wybrane słowo