Nazwisko mężczyzny (pan) - Kostun |
---|
Mianownik (kto?) : Kostun |
To jest Jan Kostun. |
Dopełniacz (kogo?) : Kostuna |
Na spotkaniu zabrakło Jana Kostuna. |
Celownik (komu?) : Kostunowi |
Janowi Kostunowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Kostuna |
Nikt tam nie widział Jana Kostuna. |
Narzędnik (z kim?) : Kostunem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kostunem. |
Miejscownik (o kim?) : Kostunie |
Nie rozmawiamy o Janie Kostunie. |
Wołacz (o!): Kostunie |
Mój drogi Janie Kostunie. |
Nazwisko kobiety (pani) - KostunNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kostun |
Autorką artykułu jest Ewa Kostun. |
Dopełniacz (kogo?) : Kostun |
Udałem się po poradę do Ewy Kostun. |
Celownik (komu?) : Kostun |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Kostun. |
Biernik (kogo?) : Kostun |
Wszyscy lubią Ewę Kostun. |
Narzędnik (z kim?) : Kostun |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kostun. |
Miejscownik (o kim?) : Kostun |
Koleżanki plotkowały o Ewie Kostun. |
Wołacz (o!): Kostun |
Mylisz się Ewo Kostun! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KostunRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Kostunowie, depr. Kostuny |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Kostunowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Kostunów |
Sprawa Ewy i Jana Kostunów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Kostunom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kostunom. |
Biernik (kogo?) : Kostunów |
Ewę i Jana Kostunów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Kostunami |
Z Ewą i Janem Kostunami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Kostunach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kostunach. |
Wołacz (o!): Kostunowie, depr. Kostuny |
Ewo i Janie Kostunowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KostunNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kostun |
To są siostry Ewa i Magda Kostun. |
Dopełniacz (kogo?) : Kostun |
Przed domem Ewy i Magdy Kostun doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Kostun |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kostun. |
Biernik (kogo?) : Kostun |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kostun. |
Narzędnik (z kim?) : Kostun |
Wywiad z Ewą i Magdą Kostun był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Kostun |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kostun. |
Wołacz (o!): Kostun |
Dzień dobry Ewo i Magdo Kostun! |
Zobacz podział na sylaby słowa Kostun
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Kostun
Zobacz anagramy i słowa z liter - Kostun
Wybrane słoworocznikrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
roczniku, roczników, rocznikowi, rocznikom, rocznikiem, roczniki, rocznikami, rocznikach, rocznika, ,...
eOdmiany.pl ©2024