Nazwisko mężczyzny (pan) - KĄKIEL |
---|
Mianownik (kto?) : Kąkiel |
To jest Jan Kąkiel. |
Dopełniacz (kogo?) : Kąkiela |
Na spotkaniu zabrakło Jana Kąkiela. |
Celownik (komu?) : Kąkielowi |
Janowi Kąkielowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Kąkiela |
Nikt tam nie widział Jana Kąkiela. |
Narzędnik (z kim?) : Kąkielem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kąkielem. |
Miejscownik (o kim?) : Kąkielu |
Nie rozmawiamy o Janie Kąkielu. |
Wołacz (o!): Kąkielu |
Mój drogi Janie Kąkielu. |
Nazwisko kobiety (pani) - KĄKIELNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kąkiel |
Autorką artykułu jest Ewa Kąkiel. |
Dopełniacz (kogo?) : Kąkiel |
Udałem się po poradę do Ewy Kąkiel. |
Celownik (komu?) : Kąkiel |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Kąkiel. |
Biernik (kogo?) : Kąkiel |
Wszyscy lubią Ewę Kąkiel. |
Narzędnik (z kim?) : Kąkiel |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kąkiel. |
Miejscownik (o kim?) : Kąkiel |
Koleżanki plotkowały o Ewie Kąkiel. |
Wołacz (o!): Kąkiel |
Mylisz się Ewo Kąkiel! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KĄKIELRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Kąkielowie, depr. Kąkiele |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Kąkielowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Kąkielów |
Sprawa Ewy i Jana Kąkielów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Kąkielom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kąkielom. |
Biernik (kogo?) : Kąkielów |
Ewę i Jana Kąkielów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Kąkielami |
Z Ewą i Janem Kąkielami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Kąkielach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kąkielach. |
Wołacz (o!): Kąkielowie, depr. Kąkiele |
Ewo i Janie Kąkielowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KĄKIELNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kąkiel |
To są siostry Ewa i Magda Kąkiel. |
Dopełniacz (kogo?) : Kąkiel |
Przed domem Ewy i Magdy Kąkiel doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Kąkiel |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kąkiel. |
Biernik (kogo?) : Kąkiel |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kąkiel. |
Narzędnik (z kim?) : Kąkiel |
Wywiad z Ewą i Magdą Kąkiel był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Kąkiel |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kąkiel. |
Wołacz (o!): Kąkiel |
Dzień dobry Ewo i Magdo Kąkiel! |
Zobacz podział na sylaby słowa KĄKIEL
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KĄKIEL
Zobacz anagramy i słowa z liter - KĄKIEL
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025