Odmiana nazwiska - KĄKIEL
Odmiana przez przypadki nazwiska KĄKIEL:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KĄKIEL |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kąkiel |
| To jest Jan Kąkiel. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kąkiela |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kąkiela. |
| Celownik (komu?) : Kąkielowi |
| Janowi Kąkielowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kąkiela |
| Nikt tam nie widział Jana Kąkiela. |
| Narzędnik (z kim?) : Kąkielem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kąkielem. |
| Miejscownik (o kim?) : Kąkielu |
| Nie rozmawiamy o Janie Kąkielu. |
| Wołacz (o!): Kąkielu |
| Mój drogi Janie Kąkielu. |
Nazwisko kobiety (pani) - KĄKIELNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kąkiel |
| Autorką artykułu jest Ewa Kąkiel. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kąkiel |
| Udałem się po poradę do Ewy Kąkiel. |
| Celownik (komu?) : Kąkiel |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kąkiel. |
| Biernik (kogo?) : Kąkiel |
| Wszyscy lubią Ewę Kąkiel. |
| Narzędnik (z kim?) : Kąkiel |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kąkiel. |
| Miejscownik (o kim?) : Kąkiel |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kąkiel. |
| Wołacz (o!): Kąkiel |
| Mylisz się Ewo Kąkiel! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KĄKIELRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kąkielowie, depr. Kąkiele |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kąkielowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kąkielów |
| Sprawa Ewy i Jana Kąkielów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kąkielom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kąkielom. |
| Biernik (kogo?) : Kąkielów |
| Ewę i Jana Kąkielów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kąkielami |
| Z Ewą i Janem Kąkielami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kąkielach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kąkielach. |
| Wołacz (o!): Kąkielowie, depr. Kąkiele |
| Ewo i Janie Kąkielowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KĄKIELNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kąkiel |
| To są siostry Ewa i Magda Kąkiel. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kąkiel |
| Przed domem Ewy i Magdy Kąkiel doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kąkiel |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kąkiel. |
| Biernik (kogo?) : Kąkiel |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kąkiel. |
| Narzędnik (z kim?) : Kąkiel |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kąkiel był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kąkiel |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kąkiel. |
| Wołacz (o!): Kąkiel |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kąkiel! |
Wszystkie odmiany nazwiska KĄKIEL:
Kąkiel, Kąkiela, Kąkielowi, Kąkielem, Kąkielu, Kąkielowie, Kąkiele, Kąkielów, Kąkielom, Kąkielami, Kąkielach,
Zobacz podział na sylaby słowa KĄKIEL
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KĄKIEL
Zobacz anagramy i słowa z liter - KĄKIEL