Nazwisko mężczyzny (pan) - LAFARGUE |
---|
Mianownik (kto?) : Lafargue |
To jest Jan Lafargue. |
Dopełniacz (kogo?) : Lafargue’a |
Na spotkaniu zabrakło Jana Lafargue’a. |
Celownik (komu?) : Lafargue’owi |
Janowi Lafargue’owi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Lafargue’a |
Nikt tam nie widział Jana Lafargue’a. |
Narzędnik (z kim?) : Lafargiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Lafargiem. |
Miejscownik (o kim?) : Lafargue’u |
Nie rozmawiamy o Janie Lafargue’u. |
Wołacz (o!): Lafargue’u |
Mój drogi Janie Lafargue’u. |
Nazwisko kobiety (pani) - LAFARGUENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Lafargue |
Autorką artykułu jest Ewa Lafargue. |
Dopełniacz (kogo?) : Lafargue |
Udałem się po poradę do Ewy Lafargue. |
Celownik (komu?) : Lafargue |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Lafargue. |
Biernik (kogo?) : Lafargue |
Wszyscy lubią Ewę Lafargue. |
Narzędnik (z kim?) : Lafargue |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Lafargue. |
Miejscownik (o kim?) : Lafargue |
Koleżanki plotkowały o Ewie Lafargue. |
Wołacz (o!): Lafargue |
Mylisz się Ewo Lafargue! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - LAFARGUERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Lafargue'owie, Lafargue'y, depr. Lafargi |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Lafargue'owie. |
Dopełniacz (kogo?) : Lafargue'ów |
Sprawa Ewy i Jana Lafargue'ów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Lafargue'om |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Lafargue'om. |
Biernik (kogo?) : Lafargue'ów |
Ewę i Jana Lafargue'ów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Lafargue'ami |
Z Ewą i Janem Lafargue'ami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Lafargue'ach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Lafargue'ach. |
Wołacz (o!): Lafargue'owie, Lafargue'y, depr. Lafargi |
Ewo i Janie Lafargue'owie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - LAFARGUENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Lafargue |
To są siostry Ewa i Magda Lafargue. |
Dopełniacz (kogo?) : Lafargue |
Przed domem Ewy i Magdy Lafargue doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Lafargue |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Lafargue. |
Biernik (kogo?) : Lafargue |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Lafargue. |
Narzędnik (z kim?) : Lafargue |
Wywiad z Ewą i Magdą Lafargue był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Lafargue |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Lafargue. |
Wołacz (o!): Lafargue |
Dzień dobry Ewo i Magdo Lafargue! |
Zobacz podział na sylaby słowa LAFARGUE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa LAFARGUE
Zobacz synonimy słowa LAFARGUE
Zobacz anagramy i słowa z liter - LAFARGUE
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024