Odmiana nazwiska - LĄKIERT
Odmiana przez przypadki nazwiska LĄKIERT:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - LĄKIERT |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ląkiert |
| To jest Jan Ląkiert. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ląkierta |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Ląkierta. |
| Celownik (komu?) : Ląkiertowi |
| Janowi Ląkiertowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Ląkierta |
| Nikt tam nie widział Jana Ląkierta. |
| Narzędnik (z kim?) : Ląkiertem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Ląkiertem. |
| Miejscownik (o kim?) : Ląkiercie |
| Nie rozmawiamy o Janie Ląkiercie. |
| Wołacz (o!): Ląkiercie |
| Mój drogi Janie Ląkiercie. |
Nazwisko kobiety (pani) - LĄKIERTNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ląkiert |
| Autorką artykułu jest Ewa Ląkiert. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ląkiert |
| Udałem się po poradę do Ewy Ląkiert. |
| Celownik (komu?) : Ląkiert |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Ląkiert. |
| Biernik (kogo?) : Ląkiert |
| Wszyscy lubią Ewę Ląkiert. |
| Narzędnik (z kim?) : Ląkiert |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Ląkiert. |
| Miejscownik (o kim?) : Ląkiert |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Ląkiert. |
| Wołacz (o!): Ląkiert |
| Mylisz się Ewo Ląkiert! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - LĄKIERTRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ląkiertowie, depr. Ląkierty |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Ląkiertowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ląkiertów |
| Sprawa Ewy i Jana Ląkiertów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Ląkiertom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Ląkiertom. |
| Biernik (kogo?) : Ląkiertów |
| Ewę i Jana Ląkiertów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Ląkiertami |
| Z Ewą i Janem Ląkiertami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Ląkiertach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Ląkiertach. |
| Wołacz (o!): Ląkiertowie, depr. Ląkierty |
| Ewo i Janie Ląkiertowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - LĄKIERTNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ląkiert |
| To są siostry Ewa i Magda Ląkiert. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ląkiert |
| Przed domem Ewy i Magdy Ląkiert doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Ląkiert |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Ląkiert. |
| Biernik (kogo?) : Ląkiert |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Ląkiert. |
| Narzędnik (z kim?) : Ląkiert |
| Wywiad z Ewą i Magdą Ląkiert był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Ląkiert |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Ląkiert. |
| Wołacz (o!): Ląkiert |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Ląkiert! |
Wszystkie odmiany nazwiska LĄKIERT:
Ląkiert, Ląkierta, Ląkiertowi, Ląkiertem, Ląkiercie, Ląkiertowie, Ląkierty, Ląkiertów, Ląkiertom, Ląkiertami, Ląkiertach,
Zobacz podział na sylaby słowa LĄKIERT
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
LĄKIERT
Zobacz anagramy i słowa z liter - LĄKIERT
Wybrane słowocentuśrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
centusiom, centusiami, centusiach, centusia, centusiowi, centusiem, centusiu, centusie, centusiów, ,...