Nazwisko mężczyzny (pan) - MAGRUK |
---|
Mianownik (kto?) : Magruk |
To jest Jan Magruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Magruka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Magruka. |
Celownik (komu?) : Magrukowi |
Janowi Magrukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Magruka |
Nikt tam nie widział Jana Magruka. |
Narzędnik (z kim?) : Magrukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Magrukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Magruku |
Nie rozmawiamy o Janie Magruku. |
Wołacz (o!): Magruku |
Mój drogi Janie Magruku. |
Nazwisko kobiety (pani) - MAGRUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Magruk |
Autorką artykułu jest Ewa Magruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Magruk |
Udałem się po poradę do Ewy Magruk. |
Celownik (komu?) : Magruk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Magruk. |
Biernik (kogo?) : Magruk |
Wszyscy lubią Ewę Magruk. |
Narzędnik (z kim?) : Magruk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Magruk. |
Miejscownik (o kim?) : Magruk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Magruk. |
Wołacz (o!): Magruk |
Mylisz się Ewo Magruk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MAGRUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Magrukowie, Magrucy, depr. Magruki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Magrukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Magruków |
Sprawa Ewy i Jana Magruków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Magrukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Magrukom. |
Biernik (kogo?) : Magruków |
Ewę i Jana Magruków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Magrukami |
Z Ewą i Janem Magrukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Magrukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Magrukach. |
Wołacz (o!): Magrukowie, Magrucy, depr. Magruki |
Ewo i Janie Magrukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MAGRUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Magruk |
To są siostry Ewa i Magda Magruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Magruk |
Przed domem Ewy i Magdy Magruk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Magruk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Magruk. |
Biernik (kogo?) : Magruk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Magruk. |
Narzędnik (z kim?) : Magruk |
Wywiad z Ewą i Magdą Magruk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Magruk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Magruk. |
Wołacz (o!): Magruk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Magruk! |
Zobacz podział na sylaby słowa MAGRUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa MAGRUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - MAGRUK
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024