Odmiana nazwiska - MANHURENKO
Odmiana przez przypadki nazwiska MANHURENKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MANHURENKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Manhurenko |
| To jest Jan Manhurenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Manhurenki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Manhurenki. |
| Celownik (komu?) : Manhurence |
| Janowi Manhurence dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Manhurenkę |
| Nikt tam nie widział Jana Manhurenkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Manhurenką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Manhurenką. |
| Miejscownik (o kim?) : Manhurence |
| Nie rozmawiamy o Janie Manhurence. |
| Wołacz (o!): Manhurenko |
| Mój drogi Janie Manhurenko. |
Nazwisko kobiety (pani) - MANHURENKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Manhurenko |
| Autorką artykułu jest Ewa Manhurenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Manhurenko |
| Udałem się po poradę do Ewy Manhurenko. |
| Celownik (komu?) : Manhurenko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Manhurenko. |
| Biernik (kogo?) : Manhurenko |
| Wszyscy lubią Ewę Manhurenko. |
| Narzędnik (z kim?) : Manhurenko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Manhurenko. |
| Miejscownik (o kim?) : Manhurenko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Manhurenko. |
| Wołacz (o!): Manhurenko |
| Mylisz się Ewo Manhurenko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MANHURENKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Manhurenkowie, depr. Manhurenki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Manhurenkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Manhurenków |
| Sprawa Ewy i Jana Manhurenków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Manhurenkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Manhurenkom. |
| Biernik (kogo?) : Manhurenków |
| Ewę i Jana Manhurenków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Manhurenkami |
| Z Ewą i Janem Manhurenkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Manhurenkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Manhurenkach. |
| Wołacz (o!): Manhurenkowie, depr. Manhurenki |
| Ewo i Janie Manhurenkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MANHURENKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Manhurenko |
| To są siostry Ewa i Magda Manhurenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Manhurenko |
| Przed domem Ewy i Magdy Manhurenko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Manhurenko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Manhurenko. |
| Biernik (kogo?) : Manhurenko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Manhurenko. |
| Narzędnik (z kim?) : Manhurenko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Manhurenko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Manhurenko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Manhurenko. |
| Wołacz (o!): Manhurenko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Manhurenko! |
Wszystkie odmiany nazwiska MANHURENKO:
Manhurenko, Manhurenki, Manhurence, Manhurenkę, Manhurenką, Manhurenkowie, Manhurenków, Manhurenkom, Manhurenkami, Manhurenkach,
Zobacz podział na sylaby słowa MANHURENKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MANHURENKO
Zobacz synonimy słowa MANHURENKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - MANHURENKO
Wybrane słowo