Odmiana nazwiska - MANTUŁA
Odmiana przez przypadki nazwiska MANTUŁA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MANTUŁANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mantuła |
| To jest Jan Mantuła. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mantuły |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Mantuły. |
| Celownik (komu?) : Mantule |
| Janowi Mantule dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Mantułę |
| Nikt tam nie widział Jana Mantułę. |
| Narzędnik (z kim?) : Mantułą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mantułą. |
| Miejscownik (o kim?) : Mantule |
| Nie rozmawiamy o Janie Mantule. |
| Wołacz (o!): Mantuło |
| Mój drogi Janie Mantuło. |
Nazwisko kobiety (pani) - MANTUŁA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mantuła |
| Autorką artykułu jest Ewa Mantuła. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mantuły |
| Udałem się po poradę do Ewy Mantuły. |
| Celownik (komu?) : Mantule |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Mantule. |
| Biernik (kogo?) : Mantułę |
| Wszyscy lubią Ewę Mantułę. |
| Narzędnik (z kim?) : Mantułą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mantułą. |
| Miejscownik (o kim?) : Mantule |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Mantule. |
| Wołacz (o!): Mantuło |
| Mylisz się Ewo Mantuło! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MANTUŁARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mantułowie, depr. Mantuły |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Mantułowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mantułów |
| Sprawa Ewy i Jana Mantułów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Mantułom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Mantułom. |
| Biernik (kogo?) : Mantułów |
| Ewę i Jana Mantułów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Mantułami |
| Z Ewą i Janem Mantułami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Mantułach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Mantułach. |
| Wołacz (o!): Mantułowie, depr. Mantuły |
| Ewo i Janie Mantułowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MANTUŁA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mantuły |
| To są siostry Ewa i Magda Mantuły. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mantuł |
| Przed domem Ewy i Magdy Mantuł doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Mantułom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mantułom. |
| Biernik (kogo?) : Mantuły |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mantuły. |
| Narzędnik (z kim?) : Mantułami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Mantułami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Mantułach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mantułach. |
| Wołacz (o!): Mantuły |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Mantuły! |
Wszystkie odmiany nazwiska MANTUŁA:
Mantuła, Mantuły, Mantule, Mantułę, Mantułą, Mantuło, Mantułowie, Mantułów, Mantułom, Mantułami, Mantułach, Mantuł,
Zobacz podział na sylaby słowa MANTUŁA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MANTUŁA
Zobacz anagramy i słowa z liter - MANTUŁA