Nazwisko mężczyzny (pan) - MARCHON |
---|
Mianownik (kto?) : Marchon |
To jest Jan Marchon. |
Dopełniacz (kogo?) : Marchona |
Na spotkaniu zabrakło Jana Marchona. |
Celownik (komu?) : Marchonowi |
Janowi Marchonowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Marchona |
Nikt tam nie widział Jana Marchona. |
Narzędnik (z kim?) : Marchonem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Marchonem. |
Miejscownik (o kim?) : Marchonie |
Nie rozmawiamy o Janie Marchonie. |
Wołacz (o!): Marchonie |
Mój drogi Janie Marchonie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MARCHONNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Marchon |
Autorką artykułu jest Ewa Marchon. |
Dopełniacz (kogo?) : Marchon |
Udałem się po poradę do Ewy Marchon. |
Celownik (komu?) : Marchon |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Marchon. |
Biernik (kogo?) : Marchon |
Wszyscy lubią Ewę Marchon. |
Narzędnik (z kim?) : Marchon |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Marchon. |
Miejscownik (o kim?) : Marchon |
Koleżanki plotkowały o Ewie Marchon. |
Wołacz (o!): Marchon |
Mylisz się Ewo Marchon! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MARCHONRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Marchonowie, depr. Marchony |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Marchonowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Marchonów |
Sprawa Ewy i Jana Marchonów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Marchonom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Marchonom. |
Biernik (kogo?) : Marchonów |
Ewę i Jana Marchonów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Marchonami |
Z Ewą i Janem Marchonami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Marchonach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Marchonach. |
Wołacz (o!): Marchonowie, depr. Marchony |
Ewo i Janie Marchonowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MARCHONNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Marchon |
To są siostry Ewa i Magda Marchon. |
Dopełniacz (kogo?) : Marchon |
Przed domem Ewy i Magdy Marchon doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Marchon |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Marchon. |
Biernik (kogo?) : Marchon |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Marchon. |
Narzędnik (z kim?) : Marchon |
Wywiad z Ewą i Magdą Marchon był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Marchon |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Marchon. |
Wołacz (o!): Marchon |
Dzień dobry Ewo i Magdo Marchon! |
Zobacz podział na sylaby słowa MARCHON
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa MARCHON
Zobacz anagramy i słowa z liter - MARCHON
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024