Odmiana nazwiska - MARCINKO
Zobacz też odmianę slowa MARCINKO
Odmiana przez przypadki nazwiska MARCINKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MARCINKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Marcinko |
| To jest Jan Marcinko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marcinki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Marcinki. |
| Celownik (komu?) : Marcince |
| Janowi Marcince dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Marcinkę |
| Nikt tam nie widział Jana Marcinkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Marcinką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Marcinką. |
| Miejscownik (o kim?) : Marcince |
| Nie rozmawiamy o Janie Marcince. |
| Wołacz (o!): Marcinko |
| Mój drogi Janie Marcinko. |
Nazwisko kobiety (pani) - MARCINKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Marcinko |
| Autorką artykułu jest Ewa Marcinko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marcinko |
| Udałem się po poradę do Ewy Marcinko. |
| Celownik (komu?) : Marcinko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Marcinko. |
| Biernik (kogo?) : Marcinko |
| Wszyscy lubią Ewę Marcinko. |
| Narzędnik (z kim?) : Marcinko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Marcinko. |
| Miejscownik (o kim?) : Marcinko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Marcinko. |
| Wołacz (o!): Marcinko |
| Mylisz się Ewo Marcinko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MARCINKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Marcinkowie, depr. Marcinki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Marcinkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marcinków |
| Sprawa Ewy i Jana Marcinków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Marcinkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Marcinkom. |
| Biernik (kogo?) : Marcinków |
| Ewę i Jana Marcinków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Marcinkami |
| Z Ewą i Janem Marcinkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Marcinkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Marcinkach. |
| Wołacz (o!): Marcinkowie, depr. Marcinki |
| Ewo i Janie Marcinkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MARCINKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Marcinko |
| To są siostry Ewa i Magda Marcinko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marcinko |
| Przed domem Ewy i Magdy Marcinko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Marcinko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Marcinko. |
| Biernik (kogo?) : Marcinko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Marcinko. |
| Narzędnik (z kim?) : Marcinko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Marcinko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Marcinko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Marcinko. |
| Wołacz (o!): Marcinko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Marcinko! |
Wszystkie odmiany nazwiska MARCINKO:
Marcinko, Marcinki, Marcince, Marcinkę, Marcinką, Marcinkowie, Marcinków, Marcinkom, Marcinkami, Marcinkach,Zobacz nazwiska podobne do MARCINKO:
MARCINIAK, MARCINKOWSKA, MARCINKIEWICZ, MARCINEK, MARCINOWSKA, MARCINIEC, MARCINIUK, MARCINISZYN, MARCINÓW, MARCINKÓW, MARCINIK, MARCINOWICZ, MARCINCZAK, MARCINIEWICZ, MARCINCZYK,
Zobacz podział na sylaby słowa MARCINKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MARCINKO
Zobacz synonimy słowa MARCINKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - MARCINKO