Odmiana nazwiska - MARHUN
Odmiana przez przypadki nazwiska MARHUN:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MARHUN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Marhun |
| To jest Jan Marhun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marhuna |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Marhuna. |
| Celownik (komu?) : Marhunowi |
| Janowi Marhunowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Marhuna |
| Nikt tam nie widział Jana Marhuna. |
| Narzędnik (z kim?) : Marhunem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Marhunem. |
| Miejscownik (o kim?) : Marhunie |
| Nie rozmawiamy o Janie Marhunie. |
| Wołacz (o!): Marhunie |
| Mój drogi Janie Marhunie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MARHUNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Marhun |
| Autorką artykułu jest Ewa Marhun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marhun |
| Udałem się po poradę do Ewy Marhun. |
| Celownik (komu?) : Marhun |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Marhun. |
| Biernik (kogo?) : Marhun |
| Wszyscy lubią Ewę Marhun. |
| Narzędnik (z kim?) : Marhun |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Marhun. |
| Miejscownik (o kim?) : Marhun |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Marhun. |
| Wołacz (o!): Marhun |
| Mylisz się Ewo Marhun! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MARHUNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Marhunowie, depr. Marhuny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Marhunowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marhunów |
| Sprawa Ewy i Jana Marhunów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Marhunom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Marhunom. |
| Biernik (kogo?) : Marhunów |
| Ewę i Jana Marhunów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Marhunami |
| Z Ewą i Janem Marhunami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Marhunach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Marhunach. |
| Wołacz (o!): Marhunowie, depr. Marhuny |
| Ewo i Janie Marhunowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MARHUNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Marhun |
| To są siostry Ewa i Magda Marhun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marhun |
| Przed domem Ewy i Magdy Marhun doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Marhun |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Marhun. |
| Biernik (kogo?) : Marhun |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Marhun. |
| Narzędnik (z kim?) : Marhun |
| Wywiad z Ewą i Magdą Marhun był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Marhun |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Marhun. |
| Wołacz (o!): Marhun |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Marhun! |
Wszystkie odmiany nazwiska MARHUN:
Marhun, Marhuna, Marhunowi, Marhunem, Marhunie, Marhunowie, Marhuny, Marhunów, Marhunom, Marhunami, Marhunach,Zobacz nazwiska podobne do MARHUN:
MARHALL, MARHULA, MARHEFKA, MARHARIAN, MARHITYCH, SHMARHUN, MARHASIUK, MARHELAVA, MARHES, MARHEVKOVÁ, MARHOLYCH, MARHOSHYNA, MARHUNOVA, MARHACHOV, MARHULETS,
Zobacz podział na sylaby słowa MARHUN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MARHUN
Zobacz anagramy i słowa z liter - MARHUN