Odmiana nazwiska - MARINA
Zobacz też odmianę slowa MARINA
Odmiana przez przypadki nazwiska MARINA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MARINANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Marina |
| To jest Jan Marina. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mariny |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Mariny. |
| Celownik (komu?) : Marinie |
| Janowi Marinie dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Marinę |
| Nikt tam nie widział Jana Marinę. |
| Narzędnik (z kim?) : Mariną |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mariną. |
| Miejscownik (o kim?) : Marinie |
| Nie rozmawiamy o Janie Marinie. |
| Wołacz (o!): Marino |
| Mój drogi Janie Marino. |
Nazwisko kobiety (pani) - MARINA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Marina |
| Autorką artykułu jest Ewa Marina. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mariny |
| Udałem się po poradę do Ewy Mariny. |
| Celownik (komu?) : Marinie |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Marinie. |
| Biernik (kogo?) : Marinę |
| Wszyscy lubią Ewę Marinę. |
| Narzędnik (z kim?) : Mariną |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mariną. |
| Miejscownik (o kim?) : Marinie |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Marinie. |
| Wołacz (o!): Marino |
| Mylisz się Ewo Marino! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MARINARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Marinowie, depr. Mariny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Marinowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marinów |
| Sprawa Ewy i Jana Marinów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Marinom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Marinom. |
| Biernik (kogo?) : Marinów |
| Ewę i Jana Marinów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Marinami |
| Z Ewą i Janem Marinami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Marinach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Marinach. |
| Wołacz (o!): Marinowie, depr. Mariny |
| Ewo i Janie Marinowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MARINA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mariny |
| To są siostry Ewa i Magda Mariny. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marin |
| Przed domem Ewy i Magdy Marin doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Marinom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Marinom. |
| Biernik (kogo?) : Mariny |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mariny. |
| Narzędnik (z kim?) : Marinami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Marinami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Marinach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Marinach. |
| Wołacz (o!): Mariny |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Mariny! |
Wszystkie odmiany nazwiska MARINA:
Marina, Mariny, Marinie, Marinę, Mariną, Marino, Marinowie, Marinów, Marinom, Marinami, Marinach, Marin,Zobacz nazwiska podobne do MARINA:
MARIAŃSKA, MARIANOWSKA, MARIAK, MARIANKOWSKA, MARIAN, MARIAŃCZYK, MARINOVA, MARIASIK, MARIOWSKA, MARIASIEWICZ, MARIN, MARIASZ, MARIANEK, MARIANOWICZ, MARINO,
Zobacz podział na sylaby słowa MARINA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MARINA
Zobacz anagramy i słowa z liter - MARINA