Nazwisko mężczyzny (pan) - MARKULEN |
---|
Mianownik (kto?) : Markulen |
To jest Jan Markulen. |
Dopełniacz (kogo?) : Markulena |
Na spotkaniu zabrakło Jana Markulena. |
Celownik (komu?) : Markulenowi |
Janowi Markulenowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Markulena |
Nikt tam nie widział Jana Markulena. |
Narzędnik (z kim?) : Markulenem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Markulenem. |
Miejscownik (o kim?) : Markulenie |
Nie rozmawiamy o Janie Markulenie. |
Wołacz (o!): Markulenie |
Mój drogi Janie Markulenie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MARKULENNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Markulen |
Autorką artykułu jest Ewa Markulen. |
Dopełniacz (kogo?) : Markulen |
Udałem się po poradę do Ewy Markulen. |
Celownik (komu?) : Markulen |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Markulen. |
Biernik (kogo?) : Markulen |
Wszyscy lubią Ewę Markulen. |
Narzędnik (z kim?) : Markulen |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Markulen. |
Miejscownik (o kim?) : Markulen |
Koleżanki plotkowały o Ewie Markulen. |
Wołacz (o!): Markulen |
Mylisz się Ewo Markulen! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MARKULENRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Markulenowie, depr. Markuleny |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Markulenowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Markulenów |
Sprawa Ewy i Jana Markulenów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Markulenom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Markulenom. |
Biernik (kogo?) : Markulenów |
Ewę i Jana Markulenów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Markulenami |
Z Ewą i Janem Markulenami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Markulenach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Markulenach. |
Wołacz (o!): Markulenowie, depr. Markuleny |
Ewo i Janie Markulenowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MARKULENNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Markulen |
To są siostry Ewa i Magda Markulen. |
Dopełniacz (kogo?) : Markulen |
Przed domem Ewy i Magdy Markulen doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Markulen |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Markulen. |
Biernik (kogo?) : Markulen |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Markulen. |
Narzędnik (z kim?) : Markulen |
Wywiad z Ewą i Magdą Markulen był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Markulen |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Markulen. |
Wołacz (o!): Markulen |
Dzień dobry Ewo i Magdo Markulen! |
Zobacz podział na sylaby słowa MARKULEN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa MARKULEN
Zobacz synonimy słowa MARKULEN
Zobacz anagramy i słowa z liter - MARKULEN
Wybrane słoworozstajrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
rozstaju, rozstajów, rozstajowi, rozstajom, rozstajem, rozstaje, rozstajami, rozstajach, rozstaja, rozstai, ,...
eOdmiany.pl ©2024