Nazwisko mężczyzny (pan) - MARMON |
|---|
| Mianownik (kto?) : Marmon |
| To jest Jan Marmon. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marmona |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Marmona. |
| Celownik (komu?) : Marmonowi |
| Janowi Marmonowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Marmona |
| Nikt tam nie widział Jana Marmona. |
| Narzędnik (z kim?) : Marmonem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Marmonem. |
| Miejscownik (o kim?) : Marmonie |
| Nie rozmawiamy o Janie Marmonie. |
| Wołacz (o!): Marmonie |
| Mój drogi Janie Marmonie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MARMONNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Marmon |
| Autorką artykułu jest Ewa Marmon. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marmon |
| Udałem się po poradę do Ewy Marmon. |
| Celownik (komu?) : Marmon |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Marmon. |
| Biernik (kogo?) : Marmon |
| Wszyscy lubią Ewę Marmon. |
| Narzędnik (z kim?) : Marmon |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Marmon. |
| Miejscownik (o kim?) : Marmon |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Marmon. |
| Wołacz (o!): Marmon |
| Mylisz się Ewo Marmon! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MARMONRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Marmonowie, depr. Marmony |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Marmonowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marmonów |
| Sprawa Ewy i Jana Marmonów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Marmonom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Marmonom. |
| Biernik (kogo?) : Marmonów |
| Ewę i Jana Marmonów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Marmonami |
| Z Ewą i Janem Marmonami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Marmonach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Marmonach. |
| Wołacz (o!): Marmonowie, depr. Marmony |
| Ewo i Janie Marmonowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MARMONNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Marmon |
| To są siostry Ewa i Magda Marmon. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marmon |
| Przed domem Ewy i Magdy Marmon doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Marmon |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Marmon. |
| Biernik (kogo?) : Marmon |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Marmon. |
| Narzędnik (z kim?) : Marmon |
| Wywiad z Ewą i Magdą Marmon był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Marmon |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Marmon. |
| Wołacz (o!): Marmon |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Marmon! |
Zobacz podział na sylaby słowa MARMON
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MARMON
Zobacz anagramy i słowa z liter - MARMON
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025