Nazwisko mężczyzny (pan) - MARON |
---|
Mianownik (kto?) : Maron |
To jest Jan Maron. |
Dopełniacz (kogo?) : Marona |
Na spotkaniu zabrakło Jana Marona. |
Celownik (komu?) : Maronowi |
Janowi Maronowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Marona |
Nikt tam nie widział Jana Marona. |
Narzędnik (z kim?) : Maronem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Maronem. |
Miejscownik (o kim?) : Maronie |
Nie rozmawiamy o Janie Maronie. |
Wołacz (o!): Maronie |
Mój drogi Janie Maronie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MARONNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Maron |
Autorką artykułu jest Ewa Maron. |
Dopełniacz (kogo?) : Maron |
Udałem się po poradę do Ewy Maron. |
Celownik (komu?) : Maron |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Maron. |
Biernik (kogo?) : Maron |
Wszyscy lubią Ewę Maron. |
Narzędnik (z kim?) : Maron |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Maron. |
Miejscownik (o kim?) : Maron |
Koleżanki plotkowały o Ewie Maron. |
Wołacz (o!): Maron |
Mylisz się Ewo Maron! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MARONRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Maronowie, depr. Marony |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Maronowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Maronów |
Sprawa Ewy i Jana Maronów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Maronom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Maronom. |
Biernik (kogo?) : Maronów |
Ewę i Jana Maronów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Maronami |
Z Ewą i Janem Maronami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Maronach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Maronach. |
Wołacz (o!): Maronowie, depr. Marony |
Ewo i Janie Maronowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MARONNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Maron |
To są siostry Ewa i Magda Maron. |
Dopełniacz (kogo?) : Maron |
Przed domem Ewy i Magdy Maron doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Maron |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Maron. |
Biernik (kogo?) : Maron |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Maron. |
Narzędnik (z kim?) : Maron |
Wywiad z Ewą i Magdą Maron był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Maron |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Maron. |
Wołacz (o!): Maron |
Dzień dobry Ewo i Magdo Maron! |
Zobacz podział na sylaby słowa MARON
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa MARON
Zobacz anagramy i słowa z liter - MARON
Wybrane słowokarpielrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
karpielom, karpielami, karpielach, karpiela, karpielowi, karpielem, karpielu, karpiele, karpielów, karpieli, ,...
eOdmiany.pl ©2024