Nazwisko mężczyzny (pan) - MARROU |
---|
Mianownik (kto?) : Marrou |
To jest Jan Marrou. |
Dopełniacz (kogo?) : Marrou |
Na spotkaniu zabrakło Jana Marrou. |
Celownik (komu?) : Marrou |
Janowi Marrou dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Marrou |
Nikt tam nie widział Jana Marrou. |
Narzędnik (z kim?) : Marrou |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Marrou. |
Miejscownik (o kim?) : Marrou |
Nie rozmawiamy o Janie Marrou. |
Wołacz (o!): Marrou |
Mój drogi Janie Marrou. |
Nazwisko kobiety (pani) - MARROUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Marrou |
Autorką artykułu jest Ewa Marrou. |
Dopełniacz (kogo?) : Marrou |
Udałem się po poradę do Ewy Marrou. |
Celownik (komu?) : Marrou |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Marrou. |
Biernik (kogo?) : Marrou |
Wszyscy lubią Ewę Marrou. |
Narzędnik (z kim?) : Marrou |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Marrou. |
Miejscownik (o kim?) : Marrou |
Koleżanki plotkowały o Ewie Marrou. |
Wołacz (o!): Marrou |
Mylisz się Ewo Marrou! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MARROURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Marrou, depr. Marrou |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Marrou. |
Dopełniacz (kogo?) : Marrou |
Sprawa Ewy i Jana Marrou nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Marrou |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Marrou. |
Biernik (kogo?) : Marrou |
Ewę i Jana Marrou uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Marrou |
Z Ewą i Janem Marrou mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Marrou |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Marrou. |
Wołacz (o!): Marrou, depr. Marrou |
Ewo i Janie Marrou, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MARROUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Marrou |
To są siostry Ewa i Magda Marrou. |
Dopełniacz (kogo?) : Marrou |
Przed domem Ewy i Magdy Marrou doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Marrou |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Marrou. |
Biernik (kogo?) : Marrou |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Marrou. |
Narzędnik (z kim?) : Marrou |
Wywiad z Ewą i Magdą Marrou był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Marrou |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Marrou. |
Wołacz (o!): Marrou |
Dzień dobry Ewo i Magdo Marrou! |
Zobacz podział na sylaby słowa MARROU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa MARROU
Zobacz anagramy i słowa z liter - MARROU
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024