Odmiana nazwiska - MARTYNKIEN
Odmiana przez przypadki nazwiska MARTYNKIEN:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MARTYNKIEN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Martynkien |
| To jest Jan Martynkien. |
| Dopełniacz (kogo?) : Martynkiena |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Martynkiena. |
| Celownik (komu?) : Martynkienowi |
| Janowi Martynkienowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Martynkiena |
| Nikt tam nie widział Jana Martynkiena. |
| Narzędnik (z kim?) : Martynkienem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Martynkienem. |
| Miejscownik (o kim?) : Martynkienie |
| Nie rozmawiamy o Janie Martynkienie. |
| Wołacz (o!): Martynkienie |
| Mój drogi Janie Martynkienie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MARTYNKIENNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Martynkien |
| Autorką artykułu jest Ewa Martynkien. |
| Dopełniacz (kogo?) : Martynkien |
| Udałem się po poradę do Ewy Martynkien. |
| Celownik (komu?) : Martynkien |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Martynkien. |
| Biernik (kogo?) : Martynkien |
| Wszyscy lubią Ewę Martynkien. |
| Narzędnik (z kim?) : Martynkien |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Martynkien. |
| Miejscownik (o kim?) : Martynkien |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Martynkien. |
| Wołacz (o!): Martynkien |
| Mylisz się Ewo Martynkien! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MARTYNKIENRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Martynkienowie, depr. Martynkieny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Martynkienowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Martynkienów |
| Sprawa Ewy i Jana Martynkienów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Martynkienom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Martynkienom. |
| Biernik (kogo?) : Martynkienów |
| Ewę i Jana Martynkienów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Martynkienami |
| Z Ewą i Janem Martynkienami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Martynkienach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Martynkienach. |
| Wołacz (o!): Martynkienowie, depr. Martynkieny |
| Ewo i Janie Martynkienowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MARTYNKIENNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Martynkien |
| To są siostry Ewa i Magda Martynkien. |
| Dopełniacz (kogo?) : Martynkien |
| Przed domem Ewy i Magdy Martynkien doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Martynkien |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Martynkien. |
| Biernik (kogo?) : Martynkien |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Martynkien. |
| Narzędnik (z kim?) : Martynkien |
| Wywiad z Ewą i Magdą Martynkien był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Martynkien |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Martynkien. |
| Wołacz (o!): Martynkien |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Martynkien! |
Wszystkie odmiany nazwiska MARTYNKIEN:
Martynkien, Martynkiena, Martynkienowi, Martynkienem, Martynkienie, Martynkienowie, Martynkieny, Martynkienów, Martynkienom, Martynkienami, Martynkienach,Zobacz nazwiska podobne do MARTYNKIEN:
MARTYNKIEWICZ, MARTYNKIN,
Zobacz podział na sylaby słowa MARTYNKIEN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MARTYNKIEN
Zobacz synonimy słowa MARTYNKIEN
Zobacz anagramy i słowa z liter - MARTYNKIEN