Nazwisko mężczyzny (pan) - MARTYNUS |
---|
Mianownik (kto?) : Martynus |
To jest Jan Martynus. |
Dopełniacz (kogo?) : Martynusa |
Na spotkaniu zabrakło Jana Martynusa. |
Celownik (komu?) : Martynusowi |
Janowi Martynusowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Martynusa |
Nikt tam nie widział Jana Martynusa. |
Narzędnik (z kim?) : Martynusem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Martynusem. |
Miejscownik (o kim?) : Martynusie |
Nie rozmawiamy o Janie Martynusie. |
Wołacz (o!): Martynusie |
Mój drogi Janie Martynusie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MARTYNUSNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Martynus |
Autorką artykułu jest Ewa Martynus. |
Dopełniacz (kogo?) : Martynus |
Udałem się po poradę do Ewy Martynus. |
Celownik (komu?) : Martynus |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Martynus. |
Biernik (kogo?) : Martynus |
Wszyscy lubią Ewę Martynus. |
Narzędnik (z kim?) : Martynus |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Martynus. |
Miejscownik (o kim?) : Martynus |
Koleżanki plotkowały o Ewie Martynus. |
Wołacz (o!): Martynus |
Mylisz się Ewo Martynus! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MARTYNUSRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Martynusowie, depr. Martynusy |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Martynusowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Martynusów |
Sprawa Ewy i Jana Martynusów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Martynusom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Martynusom. |
Biernik (kogo?) : Martynusów |
Ewę i Jana Martynusów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Martynusami |
Z Ewą i Janem Martynusami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Martynusach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Martynusach. |
Wołacz (o!): Martynusowie, depr. Martynusy |
Ewo i Janie Martynusowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MARTYNUSNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Martynus |
To są siostry Ewa i Magda Martynus. |
Dopełniacz (kogo?) : Martynus |
Przed domem Ewy i Magdy Martynus doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Martynus |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Martynus. |
Biernik (kogo?) : Martynus |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Martynus. |
Narzędnik (z kim?) : Martynus |
Wywiad z Ewą i Magdą Martynus był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Martynus |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Martynus. |
Wołacz (o!): Martynus |
Dzień dobry Ewo i Magdo Martynus! |
Zobacz podział na sylaby słowa MARTYNUS
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa MARTYNUS
Zobacz synonimy słowa MARTYNUS
Zobacz anagramy i słowa z liter - MARTYNUS
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025