Nazwisko mężczyzny (pan) - MAŃCZUREK |
---|
Mianownik (kto?) : Mańczurek |
To jest Jan Mańczurek. |
Dopełniacz (kogo?) : Mańczurka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Mańczurka. |
Celownik (komu?) : Mańczurkowi |
Janowi Mańczurkowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Mańczurka |
Nikt tam nie widział Jana Mańczurka. |
Narzędnik (z kim?) : Mańczurkiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mańczurkiem. |
Miejscownik (o kim?) : Mańczurku |
Nie rozmawiamy o Janie Mańczurku. |
Wołacz (o!): Mańczurku |
Mój drogi Janie Mańczurku. |
Nazwisko kobiety (pani) - MAŃCZUREKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Mańczurek |
Autorką artykułu jest Ewa Mańczurek. |
Dopełniacz (kogo?) : Mańczurek |
Udałem się po poradę do Ewy Mańczurek. |
Celownik (komu?) : Mańczurek |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Mańczurek. |
Biernik (kogo?) : Mańczurek |
Wszyscy lubią Ewę Mańczurek. |
Narzędnik (z kim?) : Mańczurek |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mańczurek. |
Miejscownik (o kim?) : Mańczurek |
Koleżanki plotkowały o Ewie Mańczurek. |
Wołacz (o!): Mańczurek |
Mylisz się Ewo Mańczurek! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MAŃCZUREKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Mańczurkowie, Mańczurcy, depr. Mańczurki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Mańczurkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Mańczurków |
Sprawa Ewy i Jana Mańczurków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Mańczurkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Mańczurkom. |
Biernik (kogo?) : Mańczurków |
Ewę i Jana Mańczurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Mańczurkami |
Z Ewą i Janem Mańczurkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Mańczurkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Mańczurkach. |
Wołacz (o!): Mańczurkowie, Mańczurcy, depr. Mańczurki |
Ewo i Janie Mańczurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MAŃCZUREKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Mańczurek |
To są siostry Ewa i Magda Mańczurek. |
Dopełniacz (kogo?) : Mańczurek |
Przed domem Ewy i Magdy Mańczurek doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Mańczurek |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mańczurek. |
Biernik (kogo?) : Mańczurek |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mańczurek. |
Narzędnik (z kim?) : Mańczurek |
Wywiad z Ewą i Magdą Mańczurek był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Mańczurek |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mańczurek. |
Wołacz (o!): Mańczurek |
Dzień dobry Ewo i Magdo Mańczurek! |
Zobacz podział na sylaby słowa MAŃCZUREK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa MAŃCZUREK
Zobacz synonimy słowa MAŃCZUREK
Zobacz anagramy i słowa z liter - MAŃCZUREK
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024