Odmiana nazwiska - MEIN
Odmiana przez przypadki nazwiska MEIN:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MEIN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mein |
| To jest Jan Mein. |
| Dopełniacz (kogo?) : Meina |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Meina. |
| Celownik (komu?) : Meinowi |
| Janowi Meinowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Meina |
| Nikt tam nie widział Jana Meina. |
| Narzędnik (z kim?) : Meinem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Meinem. |
| Miejscownik (o kim?) : Meinie |
| Nie rozmawiamy o Janie Meinie. |
| Wołacz (o!): Meinie |
| Mój drogi Janie Meinie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MEINNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mein |
| Autorką artykułu jest Ewa Mein. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mein |
| Udałem się po poradę do Ewy Mein. |
| Celownik (komu?) : Mein |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Mein. |
| Biernik (kogo?) : Mein |
| Wszyscy lubią Ewę Mein. |
| Narzędnik (z kim?) : Mein |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mein. |
| Miejscownik (o kim?) : Mein |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Mein. |
| Wołacz (o!): Mein |
| Mylisz się Ewo Mein! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MEINRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Meinowie, depr. Meiny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Meinowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Meinów |
| Sprawa Ewy i Jana Meinów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Meinom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Meinom. |
| Biernik (kogo?) : Meinów |
| Ewę i Jana Meinów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Meinami |
| Z Ewą i Janem Meinami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Meinach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Meinach. |
| Wołacz (o!): Meinowie, depr. Meiny |
| Ewo i Janie Meinowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MEINNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mein |
| To są siostry Ewa i Magda Mein. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mein |
| Przed domem Ewy i Magdy Mein doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Mein |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mein. |
| Biernik (kogo?) : Mein |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mein. |
| Narzędnik (z kim?) : Mein |
| Wywiad z Ewą i Magdą Mein był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Mein |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mein. |
| Wołacz (o!): Mein |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Mein! |
Wszystkie odmiany nazwiska MEIN:
Mein, Meina, Meinowi, Meinem, Meinie, Meinowie, Meiny, Meinów, Meinom, Meinami, Meinach,Zobacz nazwiska podobne do MEIN:
MELLER, MELNYK, MEYER, MENDEL, MENCEL, MENTEL, MECH, MERTA, MENDYK, MEJER, MELON, MEDYŃSKA, MELER, MENDAK, MERCHEL,
Zobacz podział na sylaby słowa MEIN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MEIN
Zobacz anagramy i słowa z liter - MEIN
Wybrane słowoelastorrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
elastorom, elastorami, elastorach, elastoru, elastorowi, elastorem, elastorze, elastory, elastorów, ,...