Nazwisko mężczyzny (pan) - MELKE |
---|
Mianownik (kto?) : Melke |
To jest Jan Melke. |
Dopełniacz (kogo?) : Melkego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Melkego. |
Celownik (komu?) : Melkemu |
Janowi Melkemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Melkego |
Nikt tam nie widział Jana Melkego. |
Narzędnik (z kim?) : Melkem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Melkem. |
Miejscownik (o kim?) : Melkem |
Nie rozmawiamy o Janie Melkem. |
Wołacz (o!): Melke |
Mój drogi Janie Melke. |
Nazwisko kobiety (pani) - MELKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Melke |
Autorką artykułu jest Ewa Melke. |
Dopełniacz (kogo?) : Melke |
Udałem się po poradę do Ewy Melke. |
Celownik (komu?) : Melke |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Melke. |
Biernik (kogo?) : Melke |
Wszyscy lubią Ewę Melke. |
Narzędnik (z kim?) : Melke |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Melke. |
Miejscownik (o kim?) : Melke |
Koleżanki plotkowały o Ewie Melke. |
Wołacz (o!): Melke |
Mylisz się Ewo Melke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MELKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Melkowie, depr. Melke |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Melkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Melków |
Sprawa Ewy i Jana Melków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Melkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Melkom. |
Biernik (kogo?) : Melków |
Ewę i Jana Melków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Melkami |
Z Ewą i Janem Melkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Melkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Melkach. |
Wołacz (o!): Melkowie, depr. Melke |
Ewo i Janie Melkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MELKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Melke |
To są siostry Ewa i Magda Melke. |
Dopełniacz (kogo?) : Melke |
Przed domem Ewy i Magdy Melke doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Melke |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Melke. |
Biernik (kogo?) : Melke |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Melke. |
Narzędnik (z kim?) : Melke |
Wywiad z Ewą i Magdą Melke był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Melke |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Melke. |
Wołacz (o!): Melke |
Dzień dobry Ewo i Magdo Melke! |
Zobacz podział na sylaby słowa MELKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa MELKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - MELKE
Wybrane słowokartuszrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
kartusza, kartuszach, kartuszami, kartusze, kartuszem, kartuszom, kartuszowi, kartuszów, kartuszu, kartuszy, ,...
eOdmiany.pl ©2024