Odmiana nazwiska - MERANKE

Odmiana przez przypadki nazwiska MERANKE:

 nazwisko mężczyzny  nazwisko kobiety  nazwisko małżeństwa  nazwisko kobiet

Nazwisko mężczyzny (pan) - MERANKE

Mianownik (kto?) :  Meranke
To jest Jan Meranke.
Dopełniacz (kogo?) :  Merankego
Na spotkaniu zabrakło Jana Merankego.
Celownik (komu?) :  Merankemu
Janowi Merankemu dostarczono dwie przesyłki.
Biernik (kogo?) :  Merankego
Nikt tam nie widział Jana Merankego.
Narzędnik (z kim?) :  Merankem
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Merankem.
Miejscownik (o kim?) :  Merankem
Nie rozmawiamy o Janie Merankem.
Wołacz (o!):   Meranke
Mój drogi Janie Meranke.

Nazwisko kobiety (pani) - MERANKE

Nazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne.
Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska.
Mianownik (kto?) :  Meranke
Autorką artykułu jest Ewa Meranke.
Dopełniacz (kogo?) :  Meranke
Udałem się po poradę do Ewy Meranke.
Celownik (komu?) :  Meranke
Nie mogliśmy zaufać Ewie Meranke.
Biernik (kogo?) :  Meranke
Wszyscy lubią Ewę Meranke.
Narzędnik (z kim?) :  Meranke
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Meranke.
Miejscownik (o kim?) :  Meranke
Koleżanki plotkowały o Ewie Meranke.
Wołacz (o!):   Meranke
Mylisz się Ewo Meranke!

Nazwisko małżeństwa (państwo) - MERANKE

Również grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie.
Mianownik (kto?) :  Merankowie, depr. Meranke
Konkurs wygrali Ewa i Jan Merankowie.
Dopełniacz (kogo?) :  Meranków
Sprawa Ewy i Jana Meranków nie była interesująca.
Celownik (komu?) :  Merankom
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Merankom.
Biernik (kogo?) :  Meranków
Ewę i Jana Meranków uhonorowano tytułem "Para Roku".
Narzędnik (z kim?) :  Merankami
Z Ewą i Janem Merankami mamy wspólne zdjęcia.
Miejscownik (o kim?) :  Merankach
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Merankach.
Wołacz (o!):   Merankowie, depr. Meranke
Ewo i Janie Merankowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia.

Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MERANKE

Nazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne.
Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska.
Mianownik (kto?) :  Meranke
To są siostry Ewa i Magda Meranke.
Dopełniacz (kogo?) :  Meranke
Przed domem Ewy i Magdy Meranke doszło do wypadku.
Celownik (komu?) :  Meranke
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Meranke.
Biernik (kogo?) :  Meranke
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Meranke.
Narzędnik (z kim?) :  Meranke
Wywiad z Ewą i Magdą Meranke był bardzo zaskakujący.
Miejscownik (o kim?) :  Meranke
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Meranke.
Wołacz (o!):   Meranke
Dzień dobry Ewo i Magdo Meranke!

Wszystkie odmiany nazwiska MERANKE:

Meranke, Merankego, Merankemu, Merankem, Merankowie, Meranków, Merankom, Merankami, Merankach,




Zobacz nazwiska podobne do MERANKE:

POMMERANKE,


Zobacz co to jest MERANKE

Zobacz podział na sylaby słowa MERANKE

Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa MERANKE

Zobacz synonimy słowa MERANKE

eAnagramy.pl - anagramy i słowa z liter MERANKE Zobacz anagramy i słowa z liter - MERANKE




eOdmiany.pl ©2024