Nazwisko mężczyzny (pan) - MERANKE |
---|
Mianownik (kto?) : Meranke |
To jest Jan Meranke. |
Dopełniacz (kogo?) : Merankego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Merankego. |
Celownik (komu?) : Merankemu |
Janowi Merankemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Merankego |
Nikt tam nie widział Jana Merankego. |
Narzędnik (z kim?) : Merankem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Merankem. |
Miejscownik (o kim?) : Merankem |
Nie rozmawiamy o Janie Merankem. |
Wołacz (o!): Meranke |
Mój drogi Janie Meranke. |
Nazwisko kobiety (pani) - MERANKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Meranke |
Autorką artykułu jest Ewa Meranke. |
Dopełniacz (kogo?) : Meranke |
Udałem się po poradę do Ewy Meranke. |
Celownik (komu?) : Meranke |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Meranke. |
Biernik (kogo?) : Meranke |
Wszyscy lubią Ewę Meranke. |
Narzędnik (z kim?) : Meranke |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Meranke. |
Miejscownik (o kim?) : Meranke |
Koleżanki plotkowały o Ewie Meranke. |
Wołacz (o!): Meranke |
Mylisz się Ewo Meranke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MERANKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Merankowie, depr. Meranke |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Merankowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Meranków |
Sprawa Ewy i Jana Meranków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Merankom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Merankom. |
Biernik (kogo?) : Meranków |
Ewę i Jana Meranków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Merankami |
Z Ewą i Janem Merankami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Merankach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Merankach. |
Wołacz (o!): Merankowie, depr. Meranke |
Ewo i Janie Merankowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MERANKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Meranke |
To są siostry Ewa i Magda Meranke. |
Dopełniacz (kogo?) : Meranke |
Przed domem Ewy i Magdy Meranke doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Meranke |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Meranke. |
Biernik (kogo?) : Meranke |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Meranke. |
Narzędnik (z kim?) : Meranke |
Wywiad z Ewą i Magdą Meranke był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Meranke |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Meranke. |
Wołacz (o!): Meranke |
Dzień dobry Ewo i Magdo Meranke! |
Zobacz podział na sylaby słowa MERANKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa MERANKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - MERANKE
eOdmiany.pl ©2024