Nazwisko mężczyzny (pan) - MERCHUT |
|---|
| Mianownik (kto?) : Merchut |
| To jest Jan Merchut. |
| Dopełniacz (kogo?) : Merchuta |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Merchuta. |
| Celownik (komu?) : Merchutowi |
| Janowi Merchutowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Merchuta |
| Nikt tam nie widział Jana Merchuta. |
| Narzędnik (z kim?) : Merchutem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Merchutem. |
| Miejscownik (o kim?) : Merchucie |
| Nie rozmawiamy o Janie Merchucie. |
| Wołacz (o!): Merchucie |
| Mój drogi Janie Merchucie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MERCHUTNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Merchut |
| Autorką artykułu jest Ewa Merchut. |
| Dopełniacz (kogo?) : Merchut |
| Udałem się po poradę do Ewy Merchut. |
| Celownik (komu?) : Merchut |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Merchut. |
| Biernik (kogo?) : Merchut |
| Wszyscy lubią Ewę Merchut. |
| Narzędnik (z kim?) : Merchut |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Merchut. |
| Miejscownik (o kim?) : Merchut |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Merchut. |
| Wołacz (o!): Merchut |
| Mylisz się Ewo Merchut! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MERCHUTRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Merchutowie, depr. Merchuty |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Merchutowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Merchutów |
| Sprawa Ewy i Jana Merchutów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Merchutom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Merchutom. |
| Biernik (kogo?) : Merchutów |
| Ewę i Jana Merchutów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Merchutami |
| Z Ewą i Janem Merchutami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Merchutach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Merchutach. |
| Wołacz (o!): Merchutowie, depr. Merchuty |
| Ewo i Janie Merchutowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MERCHUTNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Merchut |
| To są siostry Ewa i Magda Merchut. |
| Dopełniacz (kogo?) : Merchut |
| Przed domem Ewy i Magdy Merchut doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Merchut |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Merchut. |
| Biernik (kogo?) : Merchut |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Merchut. |
| Narzędnik (z kim?) : Merchut |
| Wywiad z Ewą i Magdą Merchut był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Merchut |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Merchut. |
| Wołacz (o!): Merchut |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Merchut! |
Zobacz podział na sylaby słowa MERCHUT
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MERCHUT
Zobacz anagramy i słowa z liter - MERCHUT
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025