Nazwisko mężczyzny (pan) - MERKIER |
|---|
| Mianownik (kto?) : Merkier |
| To jest Jan Merkier. |
| Dopełniacz (kogo?) : Merkiera |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Merkiera. |
| Celownik (komu?) : Merkierowi |
| Janowi Merkierowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Merkiera |
| Nikt tam nie widział Jana Merkiera. |
| Narzędnik (z kim?) : Merkierem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Merkierem. |
| Miejscownik (o kim?) : Merkierze |
| Nie rozmawiamy o Janie Merkierze. |
| Wołacz (o!): Merkierze |
| Mój drogi Janie Merkierze. |
Nazwisko kobiety (pani) - MERKIERNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Merkier |
| Autorką artykułu jest Ewa Merkier. |
| Dopełniacz (kogo?) : Merkier |
| Udałem się po poradę do Ewy Merkier. |
| Celownik (komu?) : Merkier |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Merkier. |
| Biernik (kogo?) : Merkier |
| Wszyscy lubią Ewę Merkier. |
| Narzędnik (z kim?) : Merkier |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Merkier. |
| Miejscownik (o kim?) : Merkier |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Merkier. |
| Wołacz (o!): Merkier |
| Mylisz się Ewo Merkier! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MERKIERRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Merkierowie, depr. Merkiery |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Merkierowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Merkierów |
| Sprawa Ewy i Jana Merkierów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Merkierom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Merkierom. |
| Biernik (kogo?) : Merkierów |
| Ewę i Jana Merkierów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Merkierami |
| Z Ewą i Janem Merkierami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Merkierach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Merkierach. |
| Wołacz (o!): Merkierowie, depr. Merkiery |
| Ewo i Janie Merkierowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MERKIERNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Merkier |
| To są siostry Ewa i Magda Merkier. |
| Dopełniacz (kogo?) : Merkier |
| Przed domem Ewy i Magdy Merkier doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Merkier |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Merkier. |
| Biernik (kogo?) : Merkier |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Merkier. |
| Narzędnik (z kim?) : Merkier |
| Wywiad z Ewą i Magdą Merkier był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Merkier |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Merkier. |
| Wołacz (o!): Merkier |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Merkier! |
Zobacz podział na sylaby słowa MERKIER
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MERKIER
Zobacz anagramy i słowa z liter - MERKIER
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025