Odmiana nazwiska - MERT
Odmiana przez przypadki nazwiska MERT:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MERT |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mert |
| To jest Jan Mert. |
| Dopełniacz (kogo?) : Merta |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Merta. |
| Celownik (komu?) : Mertowi |
| Janowi Mertowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Merta |
| Nikt tam nie widział Jana Merta. |
| Narzędnik (z kim?) : Mertem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mertem. |
| Miejscownik (o kim?) : Mercie |
| Nie rozmawiamy o Janie Mercie. |
| Wołacz (o!): Mercie |
| Mój drogi Janie Mercie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MERTNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mert |
| Autorką artykułu jest Ewa Mert. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mert |
| Udałem się po poradę do Ewy Mert. |
| Celownik (komu?) : Mert |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Mert. |
| Biernik (kogo?) : Mert |
| Wszyscy lubią Ewę Mert. |
| Narzędnik (z kim?) : Mert |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mert. |
| Miejscownik (o kim?) : Mert |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Mert. |
| Wołacz (o!): Mert |
| Mylisz się Ewo Mert! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MERTRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mertowie, depr. Merty |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Mertowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mertów |
| Sprawa Ewy i Jana Mertów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Mertom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Mertom. |
| Biernik (kogo?) : Mertów |
| Ewę i Jana Mertów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Mertami |
| Z Ewą i Janem Mertami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Mertach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Mertach. |
| Wołacz (o!): Mertowie, depr. Merty |
| Ewo i Janie Mertowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MERTNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mert |
| To są siostry Ewa i Magda Mert. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mert |
| Przed domem Ewy i Magdy Mert doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Mert |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mert. |
| Biernik (kogo?) : Mert |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mert. |
| Narzędnik (z kim?) : Mert |
| Wywiad z Ewą i Magdą Mert był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Mert |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mert. |
| Wołacz (o!): Mert |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Mert! |
Wszystkie odmiany nazwiska MERT:
Mert, Merta, Mertowi, Mertem, Mercie, Mertowie, Merty, Mertów, Mertom, Mertami, Mertach,Zobacz nazwiska podobne do MERT:
MELLER, MELNYK, MEYER, MENDEL, MENCEL, MENTEL, MECH, MERTA, MENDYK, MEJER, MELON, MEDYŃSKA, MELER, MENDAK, MERCHEL,
Zobacz podział na sylaby słowa MERT
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MERT
Zobacz anagramy i słowa z liter - MERT
Wybrane słowopuszkarzeczownikrodzaj:
żeński