Nazwisko mężczyzny (pan) - MERTINS |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mertins |
| To jest Jan Mertins. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mertinsa |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Mertinsa. |
| Celownik (komu?) : Mertinsowi |
| Janowi Mertinsowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Mertinsa |
| Nikt tam nie widział Jana Mertinsa. |
| Narzędnik (z kim?) : Mertinsem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mertinsem. |
| Miejscownik (o kim?) : Mertinsie |
| Nie rozmawiamy o Janie Mertinsie. |
| Wołacz (o!): Mertinsie |
| Mój drogi Janie Mertinsie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MERTINSNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mertins |
| Autorką artykułu jest Ewa Mertins. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mertins |
| Udałem się po poradę do Ewy Mertins. |
| Celownik (komu?) : Mertins |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Mertins. |
| Biernik (kogo?) : Mertins |
| Wszyscy lubią Ewę Mertins. |
| Narzędnik (z kim?) : Mertins |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mertins. |
| Miejscownik (o kim?) : Mertins |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Mertins. |
| Wołacz (o!): Mertins |
| Mylisz się Ewo Mertins! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MERTINSRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mertinsowie, depr. Mertinsy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Mertinsowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mertinsów |
| Sprawa Ewy i Jana Mertinsów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Mertinsom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Mertinsom. |
| Biernik (kogo?) : Mertinsów |
| Ewę i Jana Mertinsów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Mertinsami |
| Z Ewą i Janem Mertinsami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Mertinsach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Mertinsach. |
| Wołacz (o!): Mertinsowie, depr. Mertinsy |
| Ewo i Janie Mertinsowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MERTINSNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mertins |
| To są siostry Ewa i Magda Mertins. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mertins |
| Przed domem Ewy i Magdy Mertins doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Mertins |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mertins. |
| Biernik (kogo?) : Mertins |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mertins. |
| Narzędnik (z kim?) : Mertins |
| Wywiad z Ewą i Magdą Mertins był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Mertins |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mertins. |
| Wołacz (o!): Mertins |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Mertins! |
Zobacz podział na sylaby słowa MERTINS
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MERTINS
Zobacz anagramy i słowa z liter - MERTINS
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025