Odmiana nazwiska - MIANNIK
Odmiana przez przypadki nazwiska MIANNIK:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MIANNIK |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miannik |
| To jest Jan Miannik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miannika |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Miannika. |
| Celownik (komu?) : Miannikowi |
| Janowi Miannikowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Miannika |
| Nikt tam nie widział Jana Miannika. |
| Narzędnik (z kim?) : Miannikiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Miannikiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Mianniku |
| Nie rozmawiamy o Janie Mianniku. |
| Wołacz (o!): Mianniku |
| Mój drogi Janie Mianniku. |
Nazwisko kobiety (pani) - MIANNIKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miannik |
| Autorką artykułu jest Ewa Miannik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miannik |
| Udałem się po poradę do Ewy Miannik. |
| Celownik (komu?) : Miannik |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Miannik. |
| Biernik (kogo?) : Miannik |
| Wszyscy lubią Ewę Miannik. |
| Narzędnik (z kim?) : Miannik |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Miannik. |
| Miejscownik (o kim?) : Miannik |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Miannik. |
| Wołacz (o!): Miannik |
| Mylisz się Ewo Miannik! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MIANNIKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miannikowie, Miannicy, depr. Mianniki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Miannikowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mianników |
| Sprawa Ewy i Jana Mianników nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Miannikom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Miannikom. |
| Biernik (kogo?) : Mianników |
| Ewę i Jana Mianników uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Miannikami |
| Z Ewą i Janem Miannikami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Miannikach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Miannikach. |
| Wołacz (o!): Miannikowie, Miannicy, depr. Mianniki |
| Ewo i Janie Miannikowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MIANNIKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miannik |
| To są siostry Ewa i Magda Miannik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miannik |
| Przed domem Ewy i Magdy Miannik doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Miannik |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Miannik. |
| Biernik (kogo?) : Miannik |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Miannik. |
| Narzędnik (z kim?) : Miannik |
| Wywiad z Ewą i Magdą Miannik był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Miannik |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Miannik. |
| Wołacz (o!): Miannik |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Miannik! |
Wszystkie odmiany nazwiska MIANNIK:
Miannik, Miannika, Miannikowi, Miannikiem, Mianniku, Miannikowie, Miannicy, Mianniki, Mianników, Miannikom, Miannikami, Miannikach,
Zobacz podział na sylaby słowa MIANNIK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MIANNIK
Zobacz anagramy i słowa z liter - MIANNIK
Wybrane słowoKaletkarzeczownikrodzaj:
żeński