Nazwisko mężczyzny (pan) - MIARKULAU |
---|
Mianownik (kto?) : Miarkulau |
To jest Jan Miarkulau. |
Dopełniacz (kogo?) : Miarkulaua |
Na spotkaniu zabrakło Jana Miarkulaua. |
Celownik (komu?) : Miarkulauowi |
Janowi Miarkulauowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Miarkulaua |
Nikt tam nie widział Jana Miarkulaua. |
Narzędnik (z kim?) : Miarkulauem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Miarkulauem. |
Miejscownik (o kim?) : Miarkulau |
Nie rozmawiamy o Janie Miarkulau. |
Wołacz (o!): Miarkulau |
Mój drogi Janie Miarkulau. |
Nazwisko kobiety (pani) - MIARKULAUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Miarkulau |
Autorką artykułu jest Ewa Miarkulau. |
Dopełniacz (kogo?) : Miarkulau |
Udałem się po poradę do Ewy Miarkulau. |
Celownik (komu?) : Miarkulau |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Miarkulau. |
Biernik (kogo?) : Miarkulau |
Wszyscy lubią Ewę Miarkulau. |
Narzędnik (z kim?) : Miarkulau |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Miarkulau. |
Miejscownik (o kim?) : Miarkulau |
Koleżanki plotkowały o Ewie Miarkulau. |
Wołacz (o!): Miarkulau |
Mylisz się Ewo Miarkulau! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MIARKULAURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Miarkulauowie, depr. Miarkulauy |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Miarkulauowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Miarkulauów |
Sprawa Ewy i Jana Miarkulauów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Miarkulauom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Miarkulauom. |
Biernik (kogo?) : Miarkulauów |
Ewę i Jana Miarkulauów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Miarkulauami |
Z Ewą i Janem Miarkulauami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Miarkulauach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Miarkulauach. |
Wołacz (o!): Miarkulauowie, depr. Miarkulauy |
Ewo i Janie Miarkulauowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MIARKULAUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Miarkulau |
To są siostry Ewa i Magda Miarkulau. |
Dopełniacz (kogo?) : Miarkulau |
Przed domem Ewy i Magdy Miarkulau doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Miarkulau |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Miarkulau. |
Biernik (kogo?) : Miarkulau |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Miarkulau. |
Narzędnik (z kim?) : Miarkulau |
Wywiad z Ewą i Magdą Miarkulau był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Miarkulau |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Miarkulau. |
Wołacz (o!): Miarkulau |
Dzień dobry Ewo i Magdo Miarkulau! |
Zobacz podział na sylaby słowa MIARKULAU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa MIARKULAU
Zobacz synonimy słowa MIARKULAU
Zobacz anagramy i słowa z liter - MIARKULAU
Wybrane słowopraktykrzeczownikrodzaj:
męski osobowy
eOdmiany.pl ©2025