Nazwisko mężczyzny (pan) - MIECHURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Miechura |
To jest Jan Miechura. |
Dopełniacz (kogo?) : Miechury |
Na spotkaniu zabrakło Jana Miechury. |
Celownik (komu?) : Miechurze |
Janowi Miechurze dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Miechurę |
Nikt tam nie widział Jana Miechurę. |
Narzędnik (z kim?) : Miechurą |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Miechurą. |
Miejscownik (o kim?) : Miechurze |
Nie rozmawiamy o Janie Miechurze. |
Wołacz (o!): Miechuro |
Mój drogi Janie Miechuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - MIECHURA |
---|
Mianownik (kto?) : Miechura |
Autorką artykułu jest Ewa Miechura. |
Dopełniacz (kogo?) : Miechury |
Udałem się po poradę do Ewy Miechury. |
Celownik (komu?) : Miechurze |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Miechurze. |
Biernik (kogo?) : Miechurę |
Wszyscy lubią Ewę Miechurę. |
Narzędnik (z kim?) : Miechurą |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Miechurą. |
Miejscownik (o kim?) : Miechurze |
Koleżanki plotkowały o Ewie Miechurze. |
Wołacz (o!): Miechuro |
Mylisz się Ewo Miechuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MIECHURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Miechurowie, depr. Miechury |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Miechurowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Miechurów |
Sprawa Ewy i Jana Miechurów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Miechurom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Miechurom. |
Biernik (kogo?) : Miechurów |
Ewę i Jana Miechurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Miechurami |
Z Ewą i Janem Miechurami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Miechurach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Miechurach. |
Wołacz (o!): Miechurowie, depr. Miechury |
Ewo i Janie Miechurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MIECHURA |
---|
Mianownik (kto?) : Miechury |
To są siostry Ewa i Magda Miechury. |
Dopełniacz (kogo?) : Miechur |
Przed domem Ewy i Magdy Miechur doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Miechurom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Miechurom. |
Biernik (kogo?) : Miechury |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Miechury. |
Narzędnik (z kim?) : Miechurami |
Wywiad z Ewą i Magdą Miechurami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Miechurach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Miechurach. |
Wołacz (o!): Miechury |
Dzień dobry Ewo i Magdo Miechury! |
Zobacz podział na sylaby słowa MIECHURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa MIECHURA
Zobacz synonimy słowa MIECHURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - MIECHURA
Wybrane słowotaboretrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
taborety, taboretu, taboretów, taboretom, taboretem, taboretami, taboretach, taborecie, ,...
eOdmiany.pl ©2024