Nazwisko mężczyzny (pan) - MIENKINANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Mienkina |
To jest Jan Mienkina. |
Dopełniacz (kogo?) : Mienkiny |
Na spotkaniu zabrakło Jana Mienkiny. |
Celownik (komu?) : Mienkinie |
Janowi Mienkinie dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Mienkinę |
Nikt tam nie widział Jana Mienkinę. |
Narzędnik (z kim?) : Mienkiną |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mienkiną. |
Miejscownik (o kim?) : Mienkinie |
Nie rozmawiamy o Janie Mienkinie. |
Wołacz (o!): Mienkino |
Mój drogi Janie Mienkino. |
Nazwisko kobiety (pani) - MIENKINA |
---|
Mianownik (kto?) : Mienkina |
Autorką artykułu jest Ewa Mienkina. |
Dopełniacz (kogo?) : Mienkiny |
Udałem się po poradę do Ewy Mienkiny. |
Celownik (komu?) : Mienkinie |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Mienkinie. |
Biernik (kogo?) : Mienkinę |
Wszyscy lubią Ewę Mienkinę. |
Narzędnik (z kim?) : Mienkiną |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mienkiną. |
Miejscownik (o kim?) : Mienkinie |
Koleżanki plotkowały o Ewie Mienkinie. |
Wołacz (o!): Mienkino |
Mylisz się Ewo Mienkino! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MIENKINARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Mienkinowie, depr. Mienkiny |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Mienkinowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Mienkinów |
Sprawa Ewy i Jana Mienkinów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Mienkinom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Mienkinom. |
Biernik (kogo?) : Mienkinów |
Ewę i Jana Mienkinów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Mienkinami |
Z Ewą i Janem Mienkinami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Mienkinach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Mienkinach. |
Wołacz (o!): Mienkinowie, depr. Mienkiny |
Ewo i Janie Mienkinowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MIENKINA |
---|
Mianownik (kto?) : Mienkiny |
To są siostry Ewa i Magda Mienkiny. |
Dopełniacz (kogo?) : Mienkin |
Przed domem Ewy i Magdy Mienkin doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Mienkinom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mienkinom. |
Biernik (kogo?) : Mienkiny |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mienkiny. |
Narzędnik (z kim?) : Mienkinami |
Wywiad z Ewą i Magdą Mienkinami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Mienkinach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mienkinach. |
Wołacz (o!): Mienkiny |
Dzień dobry Ewo i Magdo Mienkiny! |
Zobacz podział na sylaby słowa MIENKINA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa MIENKINA
Zobacz synonimy słowa MIENKINA
Zobacz anagramy i słowa z liter - MIENKINA
eOdmiany.pl ©2024