Nazwisko mężczyzny (pan) - MIERAU |
---|
Mianownik (kto?) : Mierau |
To jest Jan Mierau. |
Dopełniacz (kogo?) : Mieraua, Mierau, |
Na spotkaniu zabrakło Jana Mieraua. |
Celownik (komu?) : Mierauowi, Mierau, |
Janowi Mierauowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Mieraua, Mierau, |
Nikt tam nie widział Jana Mieraua. |
Narzędnik (z kim?) : Mierauem, Mierau, |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mierauem. |
Miejscownik (o kim?) : Mierau |
Nie rozmawiamy o Janie Mierau. |
Wołacz (o!): Mierau |
Mój drogi Janie Mierau. |
Nazwisko kobiety (pani) - MIERAUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Mierau |
Autorką artykułu jest Ewa Mierau. |
Dopełniacz (kogo?) : Mierau |
Udałem się po poradę do Ewy Mierau. |
Celownik (komu?) : Mierau |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Mierau. |
Biernik (kogo?) : Mierau |
Wszyscy lubią Ewę Mierau. |
Narzędnik (z kim?) : Mierau |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mierau. |
Miejscownik (o kim?) : Mierau |
Koleżanki plotkowały o Ewie Mierau. |
Wołacz (o!): Mierau |
Mylisz się Ewo Mierau! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MIERAURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Mierauowie, Mierau, , depr. Mierauy |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Mierauowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Mierauów, Mierau, |
Sprawa Ewy i Jana Mierauów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Mierauom, Mierau, |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Mierauom. |
Biernik (kogo?) : Mierauów, Mierau, |
Ewę i Jana Mierauów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Mierauami, Mierau, |
Z Ewą i Janem Mierauami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Mierauach, Mierau, |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Mierauach. |
Wołacz (o!): Mierauowie, Mierau, , depr. Mierauy |
Ewo i Janie Mierauowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MIERAUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Mierau |
To są siostry Ewa i Magda Mierau. |
Dopełniacz (kogo?) : Mierau |
Przed domem Ewy i Magdy Mierau doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Mierau |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mierau. |
Biernik (kogo?) : Mierau |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mierau. |
Narzędnik (z kim?) : Mierau |
Wywiad z Ewą i Magdą Mierau był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Mierau |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mierau. |
Wołacz (o!): Mierau |
Dzień dobry Ewo i Magdo Mierau! |
Zobacz podział na sylaby słowa MIERAU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa MIERAU
Zobacz anagramy i słowa z liter - MIERAU
Wybrane słowozgubićczasownik dokonanyodmiany:
zgubże, zgubmyż, zgubmy, zgubiwszy, zgubisz, zgubionymi, zgubiono, zgubimy, zgubiłyśmy, zgubiłyście, zgubiłybyśmy, ,...
eOdmiany.pl ©2024