Odmiana nazwiska - MIRAN
Odmiana przez przypadki nazwiska MIRAN:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MIRAN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miran |
| To jest Jan Miran. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mirana |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Mirana. |
| Celownik (komu?) : Miranowi |
| Janowi Miranowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Mirana |
| Nikt tam nie widział Jana Mirana. |
| Narzędnik (z kim?) : Miranem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Miranem. |
| Miejscownik (o kim?) : Miranie |
| Nie rozmawiamy o Janie Miranie. |
| Wołacz (o!): Miranie |
| Mój drogi Janie Miranie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MIRANNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miran |
| Autorką artykułu jest Ewa Miran. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miran |
| Udałem się po poradę do Ewy Miran. |
| Celownik (komu?) : Miran |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Miran. |
| Biernik (kogo?) : Miran |
| Wszyscy lubią Ewę Miran. |
| Narzędnik (z kim?) : Miran |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Miran. |
| Miejscownik (o kim?) : Miran |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Miran. |
| Wołacz (o!): Miran |
| Mylisz się Ewo Miran! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MIRANRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miranowie, depr. Mirany |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Miranowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miranów |
| Sprawa Ewy i Jana Miranów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Miranom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Miranom. |
| Biernik (kogo?) : Miranów |
| Ewę i Jana Miranów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Miranami |
| Z Ewą i Janem Miranami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Miranach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Miranach. |
| Wołacz (o!): Miranowie, depr. Mirany |
| Ewo i Janie Miranowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MIRANNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miran |
| To są siostry Ewa i Magda Miran. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miran |
| Przed domem Ewy i Magdy Miran doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Miran |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Miran. |
| Biernik (kogo?) : Miran |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Miran. |
| Narzędnik (z kim?) : Miran |
| Wywiad z Ewą i Magdą Miran był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Miran |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Miran. |
| Wołacz (o!): Miran |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Miran! |
Wszystkie odmiany nazwiska MIRAN:
Miran, Mirana, Miranowi, Miranem, Miranie, Miranowie, Mirany, Miranów, Miranom, Miranami, Miranach,Zobacz nazwiska podobne do MIRAN:
MIREK, MIROWSKA, MIRECKA, MIROSŁAW, MIRGA, MIROCHA, MIRKOWSKA, MIROŃCZUK, MIRSKA, MIROS, MIRONIUK, MIROSZ, MIRKIEWICZ, MIRGOS, MIROSŁAWSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa MIRAN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MIRAN
Zobacz anagramy i słowa z liter - MIRAN
Wybrane słowo