Odmiana nazwiska - MIRKO
Odmiana przez przypadki nazwiska MIRKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MIRKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mirko |
| To jest Jan Mirko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mirki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Mirki. |
| Celownik (komu?) : Mirce |
| Janowi Mirce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Mirkę |
| Nikt tam nie widział Jana Mirkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Mirką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mirką. |
| Miejscownik (o kim?) : Mirce |
| Nie rozmawiamy o Janie Mirce. |
| Wołacz (o!): Mirko |
| Mój drogi Janie Mirko. |
Nazwisko kobiety (pani) - MIRKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mirko |
| Autorką artykułu jest Ewa Mirko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mirko |
| Udałem się po poradę do Ewy Mirko. |
| Celownik (komu?) : Mirko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Mirko. |
| Biernik (kogo?) : Mirko |
| Wszyscy lubią Ewę Mirko. |
| Narzędnik (z kim?) : Mirko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mirko. |
| Miejscownik (o kim?) : Mirko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Mirko. |
| Wołacz (o!): Mirko |
| Mylisz się Ewo Mirko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MIRKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mirkowie, depr. Mirki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Mirkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mirków |
| Sprawa Ewy i Jana Mirków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Mirkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Mirkom. |
| Biernik (kogo?) : Mirków |
| Ewę i Jana Mirków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Mirkami |
| Z Ewą i Janem Mirkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Mirkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Mirkach. |
| Wołacz (o!): Mirkowie, depr. Mirki |
| Ewo i Janie Mirkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MIRKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mirko |
| To są siostry Ewa i Magda Mirko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mirko |
| Przed domem Ewy i Magdy Mirko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Mirko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mirko. |
| Biernik (kogo?) : Mirko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mirko. |
| Narzędnik (z kim?) : Mirko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Mirko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Mirko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mirko. |
| Wołacz (o!): Mirko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Mirko! |
Wszystkie odmiany nazwiska MIRKO:
Mirko, Mirki, Mirce, Mirkę, Mirką, Mirkowie, Mirków, Mirkom, Mirkami, Mirkach,Zobacz nazwiska podobne do MIRKO:
MIREK, MIROWSKA, MIRECKA, MIROSŁAW, MIRGA, MIROCHA, MIRKOWSKA, MIROŃCZUK, MIRSKA, MIROS, MIRONIUK, MIROSZ, MIRKIEWICZ, MIRGOS, MIROSŁAWSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa MIRKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MIRKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - MIRKO
Wybrane słowo