Nazwisko mężczyzny (pan) - MISZTURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Misztura |
To jest Jan Misztura. |
Dopełniacz (kogo?) : Misztury |
Na spotkaniu zabrakło Jana Misztury. |
Celownik (komu?) : Miszturze |
Janowi Miszturze dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Miszturę |
Nikt tam nie widział Jana Miszturę. |
Narzędnik (z kim?) : Miszturą |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Miszturą. |
Miejscownik (o kim?) : Miszturze |
Nie rozmawiamy o Janie Miszturze. |
Wołacz (o!): Miszturo |
Mój drogi Janie Miszturo. |
Nazwisko kobiety (pani) - MISZTURA |
---|
Mianownik (kto?) : Misztura |
Autorką artykułu jest Ewa Misztura. |
Dopełniacz (kogo?) : Misztury |
Udałem się po poradę do Ewy Misztury. |
Celownik (komu?) : Miszturze |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Miszturze. |
Biernik (kogo?) : Miszturę |
Wszyscy lubią Ewę Miszturę. |
Narzędnik (z kim?) : Miszturą |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Miszturą. |
Miejscownik (o kim?) : Miszturze |
Koleżanki plotkowały o Ewie Miszturze. |
Wołacz (o!): Miszturo |
Mylisz się Ewo Miszturo! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MISZTURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Miszturowie, depr. Misztury |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Miszturowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Miszturów |
Sprawa Ewy i Jana Miszturów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Miszturom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Miszturom. |
Biernik (kogo?) : Miszturów |
Ewę i Jana Miszturów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Miszturami |
Z Ewą i Janem Miszturami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Miszturach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Miszturach. |
Wołacz (o!): Miszturowie, depr. Misztury |
Ewo i Janie Miszturowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MISZTURA |
---|
Mianownik (kto?) : Misztury |
To są siostry Ewa i Magda Misztury. |
Dopełniacz (kogo?) : Misztur |
Przed domem Ewy i Magdy Misztur doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Miszturom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Miszturom. |
Biernik (kogo?) : Misztury |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Misztury. |
Narzędnik (z kim?) : Miszturami |
Wywiad z Ewą i Magdą Miszturami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Miszturach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Miszturach. |
Wołacz (o!): Misztury |
Dzień dobry Ewo i Magdo Misztury! |
Zobacz podział na sylaby słowa MISZTURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa MISZTURA
Zobacz synonimy słowa MISZTURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - MISZTURA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024