Nazwisko mężczyzny (pan) - MITU |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mitu |
| To jest Jan Mitu. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mitu |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Mitu. |
| Celownik (komu?) : Mitu |
| Janowi Mitu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Mitu |
| Nikt tam nie widział Jana Mitu. |
| Narzędnik (z kim?) : Mitu |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mitu. |
| Miejscownik (o kim?) : Mitu |
| Nie rozmawiamy o Janie Mitu. |
| Wołacz (o!): Mitu |
| Mój drogi Janie Mitu. |
Nazwisko kobiety (pani) - MITUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mitu |
| Autorką artykułu jest Ewa Mitu. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mitu |
| Udałem się po poradę do Ewy Mitu. |
| Celownik (komu?) : Mitu |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Mitu. |
| Biernik (kogo?) : Mitu |
| Wszyscy lubią Ewę Mitu. |
| Narzędnik (z kim?) : Mitu |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mitu. |
| Miejscownik (o kim?) : Mitu |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Mitu. |
| Wołacz (o!): Mitu |
| Mylisz się Ewo Mitu! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MITURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mitu, depr. Mitu |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Mitu. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mitu |
| Sprawa Ewy i Jana Mitu nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Mitu |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Mitu. |
| Biernik (kogo?) : Mitu |
| Ewę i Jana Mitu uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Mitu |
| Z Ewą i Janem Mitu mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Mitu |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Mitu. |
| Wołacz (o!): Mitu, depr. Mitu |
| Ewo i Janie Mitu, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MITUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mitu |
| To są siostry Ewa i Magda Mitu. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mitu |
| Przed domem Ewy i Magdy Mitu doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Mitu |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mitu. |
| Biernik (kogo?) : Mitu |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mitu. |
| Narzędnik (z kim?) : Mitu |
| Wywiad z Ewą i Magdą Mitu był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Mitu |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mitu. |
| Wołacz (o!): Mitu |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Mitu! |
Zobacz podział na sylaby słowa MITU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MITU
Zobacz anagramy i słowa z liter - MITU
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025