Odmiana nazwiska - MIUR
Odmiana przez przypadki nazwiska MIUR:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MIUR |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miur |
| To jest Jan Miur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miura |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Miura. |
| Celownik (komu?) : Miurowi |
| Janowi Miurowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Miura |
| Nikt tam nie widział Jana Miura. |
| Narzędnik (z kim?) : Miurem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Miurem. |
| Miejscownik (o kim?) : Miurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Miurze. |
| Wołacz (o!): Miurze |
| Mój drogi Janie Miurze. |
Nazwisko kobiety (pani) - MIURNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miur |
| Autorką artykułu jest Ewa Miur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miur |
| Udałem się po poradę do Ewy Miur. |
| Celownik (komu?) : Miur |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Miur. |
| Biernik (kogo?) : Miur |
| Wszyscy lubią Ewę Miur. |
| Narzędnik (z kim?) : Miur |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Miur. |
| Miejscownik (o kim?) : Miur |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Miur. |
| Wołacz (o!): Miur |
| Mylisz się Ewo Miur! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MIURRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miurowie, depr. Miury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Miurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miurów |
| Sprawa Ewy i Jana Miurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Miurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Miurom. |
| Biernik (kogo?) : Miurów |
| Ewę i Jana Miurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Miurami |
| Z Ewą i Janem Miurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Miurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Miurach. |
| Wołacz (o!): Miurowie, depr. Miury |
| Ewo i Janie Miurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MIURNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miur |
| To są siostry Ewa i Magda Miur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miur |
| Przed domem Ewy i Magdy Miur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Miur |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Miur. |
| Biernik (kogo?) : Miur |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Miur. |
| Narzędnik (z kim?) : Miur |
| Wywiad z Ewą i Magdą Miur był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Miur |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Miur. |
| Wołacz (o!): Miur |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Miur! |
Wszystkie odmiany nazwiska MIUR:
Miur, Miura, Miurowi, Miurem, Miurze, Miurowie, Miury, Miurów, Miurom, Miurami, Miurach,Zobacz nazwiska podobne do MIUR:
MICHALSKA, MICHALAK, MIKOŁAJCZYK, MILEWSKA, MICHALIK, MICHAŁOWSKA, MIELCZAREK, MIKOŁAJCZAK, MIKULSKA, MIKA, MISIAK, MIERZEJEWSKA, MILCZAREK, MISZTAL, MICHAŁEK,
Zobacz podział na sylaby słowa MIUR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MIUR
Zobacz anagramy i słowa z liter - MIUR
Wybrane słowo