Nazwisko mężczyzny (pan) - MIĘTURKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mięturko |
| To jest Jan Mięturko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mięturki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Mięturki. |
| Celownik (komu?) : Mięturce |
| Janowi Mięturce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Mięturkę |
| Nikt tam nie widział Jana Mięturkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Mięturką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mięturką. |
| Miejscownik (o kim?) : Mięturce |
| Nie rozmawiamy o Janie Mięturce. |
| Wołacz (o!): Mięturko |
| Mój drogi Janie Mięturko. |
Nazwisko kobiety (pani) - MIĘTURKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mięturko |
| Autorką artykułu jest Ewa Mięturko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mięturko |
| Udałem się po poradę do Ewy Mięturko. |
| Celownik (komu?) : Mięturko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Mięturko. |
| Biernik (kogo?) : Mięturko |
| Wszyscy lubią Ewę Mięturko. |
| Narzędnik (z kim?) : Mięturko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mięturko. |
| Miejscownik (o kim?) : Mięturko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Mięturko. |
| Wołacz (o!): Mięturko |
| Mylisz się Ewo Mięturko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MIĘTURKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mięturkowie, depr. Mięturki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Mięturkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mięturków |
| Sprawa Ewy i Jana Mięturków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Mięturkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Mięturkom. |
| Biernik (kogo?) : Mięturków |
| Ewę i Jana Mięturków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Mięturkami |
| Z Ewą i Janem Mięturkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Mięturkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Mięturkach. |
| Wołacz (o!): Mięturkowie, depr. Mięturki |
| Ewo i Janie Mięturkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MIĘTURKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mięturko |
| To są siostry Ewa i Magda Mięturko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mięturko |
| Przed domem Ewy i Magdy Mięturko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Mięturko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mięturko. |
| Biernik (kogo?) : Mięturko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mięturko. |
| Narzędnik (z kim?) : Mięturko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Mięturko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Mięturko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mięturko. |
| Wołacz (o!): Mięturko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Mięturko! |
Zobacz podział na sylaby słowa MIĘTURKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MIĘTURKO
Zobacz synonimy słowa MIĘTURKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - MIĘTURKO
Wybrane słowoLinkarzeczownikrodzaj:
żeński
eOdmiany.pl ©2025