Odmiana nazwiska - MIŃKO
Odmiana przez przypadki nazwiska MIŃKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MIŃKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mińko |
| To jest Jan Mińko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mińki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Mińki. |
| Celownik (komu?) : Mińce |
| Janowi Mińce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Mińkę |
| Nikt tam nie widział Jana Mińkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Mińką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mińką. |
| Miejscownik (o kim?) : Mińce |
| Nie rozmawiamy o Janie Mińce. |
| Wołacz (o!): Mińko |
| Mój drogi Janie Mińko. |
Nazwisko kobiety (pani) - MIŃKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mińko |
| Autorką artykułu jest Ewa Mińko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mińko |
| Udałem się po poradę do Ewy Mińko. |
| Celownik (komu?) : Mińko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Mińko. |
| Biernik (kogo?) : Mińko |
| Wszyscy lubią Ewę Mińko. |
| Narzędnik (z kim?) : Mińko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mińko. |
| Miejscownik (o kim?) : Mińko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Mińko. |
| Wołacz (o!): Mińko |
| Mylisz się Ewo Mińko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MIŃKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mińkowie, depr. Mińki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Mińkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mińków |
| Sprawa Ewy i Jana Mińków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Mińkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Mińkom. |
| Biernik (kogo?) : Mińków |
| Ewę i Jana Mińków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Mińkami |
| Z Ewą i Janem Mińkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Mińkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Mińkach. |
| Wołacz (o!): Mińkowie, depr. Mińki |
| Ewo i Janie Mińkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MIŃKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mińko |
| To są siostry Ewa i Magda Mińko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mińko |
| Przed domem Ewy i Magdy Mińko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Mińko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mińko. |
| Biernik (kogo?) : Mińko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mińko. |
| Narzędnik (z kim?) : Mińko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Mińko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Mińko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mińko. |
| Wołacz (o!): Mińko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Mińko! |
Wszystkie odmiany nazwiska MIŃKO:
Mińko, Mińki, Mińce, Mińkę, Mińką, Mińkowie, Mińków, Mińkom, Mińkami, Mińkach,Zobacz nazwiska podobne do MIŃKO:
MIŃKOWSKA, MIŃSKA, MIŃCZUK, MIŃSZCZAK, MIŃCZYK, MIŃCZEWSKA, MIŃCZYKOWSKA, MIŃCIKIEWICZ, MIŃCZAK, MIŃCZYKOW, MIŃCZYŃSKA, MIŃDZIUL, MIŃKOWSKI, MIŃSKI, MIŃCZYKOWSKI,
Zobacz podział na sylaby słowa MIŃKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MIŃKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - MIŃKO
Wybrane słowobezruchrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
bezruchom, bezruchami, bezruchach, bezruchu, bezruchowi, bezruchem, bezruchy, bezruchów, ,...