Odmiana nazwiska - MON
Zobacz też odmianę slowa MON
Odmiana przez przypadki nazwiska MON:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MON |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mon |
| To jest Jan Mon. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mona |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Mona. |
| Celownik (komu?) : Monowi |
| Janowi Monowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Mona |
| Nikt tam nie widział Jana Mona. |
| Narzędnik (z kim?) : Monem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Monem. |
| Miejscownik (o kim?) : Monie |
| Nie rozmawiamy o Janie Monie. |
| Wołacz (o!): Monie |
| Mój drogi Janie Monie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MONNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mon |
| Autorką artykułu jest Ewa Mon. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mon |
| Udałem się po poradę do Ewy Mon. |
| Celownik (komu?) : Mon |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Mon. |
| Biernik (kogo?) : Mon |
| Wszyscy lubią Ewę Mon. |
| Narzędnik (z kim?) : Mon |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mon. |
| Miejscownik (o kim?) : Mon |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Mon. |
| Wołacz (o!): Mon |
| Mylisz się Ewo Mon! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MONRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Monowie, depr. Mony |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Monowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Monów |
| Sprawa Ewy i Jana Monów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Monom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Monom. |
| Biernik (kogo?) : Monów |
| Ewę i Jana Monów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Monami |
| Z Ewą i Janem Monami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Monach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Monach. |
| Wołacz (o!): Monowie, depr. Mony |
| Ewo i Janie Monowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MONNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mon |
| To są siostry Ewa i Magda Mon. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mon |
| Przed domem Ewy i Magdy Mon doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Mon |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mon. |
| Biernik (kogo?) : Mon |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mon. |
| Narzędnik (z kim?) : Mon |
| Wywiad z Ewą i Magdą Mon był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Mon |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mon. |
| Wołacz (o!): Mon |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Mon! |
Wszystkie odmiany nazwiska MON:
Mon, Mona, Monowi, Monem, Monie, Monowie, Mony, Monów, Monom, Monami, Monach,Zobacz nazwiska podobne do MON:
MAZUR, MICHALSKA, MAJEWSKA, MALINOWSKA, MICHALAK, MARCINIAK, MACIEJEWSKA, MAZUREK, MAKOWSKA, MRÓZ, MIKOŁAJCZYK, MUCHA, MARKOWSKA, MUSIAŁ, MARKIEWICZ,
Zobacz podział na sylaby słowa MON
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MON
Zobacz anagramy i słowa z liter - MON
Wybrane słowo