Nazwisko mężczyzny (pan) - MONCZYN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Monczyn |
| To jest Jan Monczyn. |
| Dopełniacz (kogo?) : Monczyna |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Monczyna. |
| Celownik (komu?) : Monczynowi |
| Janowi Monczynowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Monczyna |
| Nikt tam nie widział Jana Monczyna. |
| Narzędnik (z kim?) : Monczynem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Monczynem. |
| Miejscownik (o kim?) : Monczynie |
| Nie rozmawiamy o Janie Monczynie. |
| Wołacz (o!): Monczynie |
| Mój drogi Janie Monczynie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MONCZYNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Monczyn |
| Autorką artykułu jest Ewa Monczyn. |
| Dopełniacz (kogo?) : Monczyn |
| Udałem się po poradę do Ewy Monczyn. |
| Celownik (komu?) : Monczyn |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Monczyn. |
| Biernik (kogo?) : Monczyn |
| Wszyscy lubią Ewę Monczyn. |
| Narzędnik (z kim?) : Monczyn |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Monczyn. |
| Miejscownik (o kim?) : Monczyn |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Monczyn. |
| Wołacz (o!): Monczyn |
| Mylisz się Ewo Monczyn! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MONCZYNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Monczynowie, depr. Monczyny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Monczynowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Monczynów |
| Sprawa Ewy i Jana Monczynów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Monczynom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Monczynom. |
| Biernik (kogo?) : Monczynów |
| Ewę i Jana Monczynów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Monczynami |
| Z Ewą i Janem Monczynami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Monczynach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Monczynach. |
| Wołacz (o!): Monczynowie, depr. Monczyny |
| Ewo i Janie Monczynowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MONCZYNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Monczyn |
| To są siostry Ewa i Magda Monczyn. |
| Dopełniacz (kogo?) : Monczyn |
| Przed domem Ewy i Magdy Monczyn doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Monczyn |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Monczyn. |
| Biernik (kogo?) : Monczyn |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Monczyn. |
| Narzędnik (z kim?) : Monczyn |
| Wywiad z Ewą i Magdą Monczyn był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Monczyn |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Monczyn. |
| Wołacz (o!): Monczyn |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Monczyn! |
Zobacz podział na sylaby słowa MONCZYN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MONCZYN
Zobacz anagramy i słowa z liter - MONCZYN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025