Nazwisko mężczyzny (pan) - MONKO |
---|
Mianownik (kto?) : Monko |
To jest Jan Monko. |
Dopełniacz (kogo?) : Monki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Monki. |
Celownik (komu?) : Monce |
Janowi Monce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Monkę |
Nikt tam nie widział Jana Monkę. |
Narzędnik (z kim?) : Monką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Monką. |
Miejscownik (o kim?) : Monce |
Nie rozmawiamy o Janie Monce. |
Wołacz (o!): Monko |
Mój drogi Janie Monko. |
Nazwisko kobiety (pani) - MONKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Monko |
Autorką artykułu jest Ewa Monko. |
Dopełniacz (kogo?) : Monko |
Udałem się po poradę do Ewy Monko. |
Celownik (komu?) : Monko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Monko. |
Biernik (kogo?) : Monko |
Wszyscy lubią Ewę Monko. |
Narzędnik (z kim?) : Monko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Monko. |
Miejscownik (o kim?) : Monko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Monko. |
Wołacz (o!): Monko |
Mylisz się Ewo Monko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MONKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Monkowie, depr. Monki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Monkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Monków |
Sprawa Ewy i Jana Monków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Monkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Monkom. |
Biernik (kogo?) : Monków |
Ewę i Jana Monków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Monkami |
Z Ewą i Janem Monkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Monkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Monkach. |
Wołacz (o!): Monkowie, depr. Monki |
Ewo i Janie Monkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MONKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Monko |
To są siostry Ewa i Magda Monko. |
Dopełniacz (kogo?) : Monko |
Przed domem Ewy i Magdy Monko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Monko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Monko. |
Biernik (kogo?) : Monko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Monko. |
Narzędnik (z kim?) : Monko |
Wywiad z Ewą i Magdą Monko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Monko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Monko. |
Wołacz (o!): Monko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Monko! |
Zobacz podział na sylaby słowa MONKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa MONKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - MONKO
Wybrane słowoaldehydrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy
eOdmiany.pl ©2024