Nazwisko mężczyzny (pan) - MONTAGUE |
---|
Mianownik (kto?) : Montague |
To jest Jan Montague. |
Dopełniacz (kogo?) : Montague’a |
Na spotkaniu zabrakło Jana Montague’a. |
Celownik (komu?) : Montague’owi |
Janowi Montague’owi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Montague’a |
Nikt tam nie widział Jana Montague’a. |
Narzędnik (z kim?) : Montagiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Montagiem. |
Miejscownik (o kim?) : Montague’u |
Nie rozmawiamy o Janie Montague’u. |
Wołacz (o!): Montague’u |
Mój drogi Janie Montague’u. |
Nazwisko kobiety (pani) - MONTAGUENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Montague |
Autorką artykułu jest Ewa Montague. |
Dopełniacz (kogo?) : Montague |
Udałem się po poradę do Ewy Montague. |
Celownik (komu?) : Montague |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Montague. |
Biernik (kogo?) : Montague |
Wszyscy lubią Ewę Montague. |
Narzędnik (z kim?) : Montague |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Montague. |
Miejscownik (o kim?) : Montague |
Koleżanki plotkowały o Ewie Montague. |
Wołacz (o!): Montague |
Mylisz się Ewo Montague! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MONTAGUERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Montague’owie, Montague’y, depr. Montagi |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Montague’owie. |
Dopełniacz (kogo?) : Montague’ów |
Sprawa Ewy i Jana Montague’ów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Montague’om |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Montague’om. |
Biernik (kogo?) : Montague’ów |
Ewę i Jana Montague’ów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Montague’ami |
Z Ewą i Janem Montague’ami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Montague’ach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Montague’ach. |
Wołacz (o!): Montague’owie, Montague’y, depr. Montagi |
Ewo i Janie Montague’owie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MONTAGUENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Montague |
To są siostry Ewa i Magda Montague. |
Dopełniacz (kogo?) : Montague |
Przed domem Ewy i Magdy Montague doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Montague |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Montague. |
Biernik (kogo?) : Montague |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Montague. |
Narzędnik (z kim?) : Montague |
Wywiad z Ewą i Magdą Montague był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Montague |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Montague. |
Wołacz (o!): Montague |
Dzień dobry Ewo i Magdo Montague! |
Zobacz podział na sylaby słowa MONTAGUE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa MONTAGUE
Zobacz synonimy słowa MONTAGUE
Zobacz anagramy i słowa z liter - MONTAGUE
eOdmiany.pl ©2024